Auteursarchief: admin

Placenta: vijf vette feitjes

Zoals de meeste van jullie weten capsuleer ik placenta’s. Ik ben er zelfs onlangs over geïnterviewd! Waarom ik placenta’s capsuleer? Het kan zóveel voordelen voor de moeder hebben! Het is makkelijk zelf te doen, maar veel moeders hebben daar zo kort na de geboorte geen puf voor/zin in/tijd voor et cetera. Nou, daar kom ik in beeld!

Maarre… die placenta hé? Vertel daar eens wat meer over!

1: De wisseltruc

Tijdens elke minuut van je zwangerschap wordt er ruim een halve liter bloed door je baarmoeder heen gepompt zodat het mogelijk is voedingsstoffen uit te wisselen met je placenta (en zo terecht te komen bij… je kindje!).

2: HCG

Je placenta scheidt HCG af. Lekker boeiend… Ja wél dus! Dat is het hormoon waardoor dat staafje ‘weet’ dat je zwanger bent!

318-851583: Gewicht

De placenta kan tot 1 kilo wegen (maar meestal is het iets minder). Helaas, als je veel aankomt tijdens de zwangerschap kan je niet je dikke placenta de schuld geven ;).

4: Lengte

De gezamenlijke lengte van alle haarvaten in de placenta is bijna 52 km! Dat is toch een behoorlijk eind.

prul5: Wegwerp

De placenta is het enige wegwerporgaan. Ik hoor je denken: hoe zit het dan met die blinde darm, of die extra nier? (ondergetekende leeft al jaaaaren zonder milt!) Dat klopt, er zijn organen waar je zonder kunt. Maar de placenta is de enige die ook echt je lijf moet verlaten.

Vijf vette feitjes, vond je niet? Ok, het allitereerde zo lekker, jullie krijgen wat bonus feiten.

6: Lekker zelfstandig

De placenta functioneert zonder directe controle van het zenuwstelsel. De placenta heeft geen zenuwcellen, dus het kan niet onder de directe controle van de hersenen of het ruggenmerg. De placenta ontwikkelt en functioneert zonder verbonden te zijn je hersenen – gaaf toch!

7: Bescherming

Via de placenta krijgt je kindje antistoffen die het de eerste maanden van zijn/haar leven zullen beschermen. Wanneer je kindje borstvoeding krijgt, zal het daar ook antistoffen van binnen krijgen.

Geef toe, nu je dit allemaal weet snap je véél beter waar mijn fascinatie vandaan komt voor dit wonderlijke orgaan!

Enge dingen?

Geef een reactie

In 2015 werd ik benaderd door een student van de Hogeschool Utrecht of ik mee wilde werken aan een item over het capsuleren van placenta’s. Je zou het misschien niet zeggen, maar ik kan nogal verlegen zijn. Dus gefilmd worden over zo’n onderwerp… Nou, nee…

De studente was nogal jong en kon mij niet duidelijk uitleggen wat ze met het onderwerp wilde gaan doen, dus ik zei ‘nee’.
Maar ze was nogal vasthoudend en wilde een keer bij mij thuis langskomen om een soort voorgesprek te doen.

Oké dan…
Zo gezegd, zo gedaan. Ze kwam bij mij thuis en was een lief meisje. Bovenal gaf ze mij niet het gevoel dat ze een soort freakshow van het onderwerp wilde maken. Dus ik stemde toe: ze mocht mij interviewen en filmen!

Spannend!
Uiteraard vond ik het onwijs spannend, wist ik niet wat ik aan moest trekken en was ik bang dat ik iets geks zou zeggen.
Gelukkig waren de dames (ze kwamen met zn tweeën) nogal aan het rommelen en klooien, dus dat maakte de sfeer wel ontspannen.

Resultaat
Super spannend om aan jullie te laten zien… Maar ik doen het toch! Hier is het item wat er gemaakt is.

Wat vinden jullie er van?

https://www.youtube.com/watch?v=iIkCQY0bHIU#t=1151

Borstvoeding :) deel 3: Olle, een peuter aan de borst

Zoals jullie hier en hier konden lezen had ik er al wat borstvoedingsuurtjes op zitten toen ik in verwachting was van onze derde. Op 2 april 2011 werd dit prachtige kereltje geboren, in bad. Bij Jikke had ik eigenlijk niets te klagen over het voeden (behalve dat het me te kort duurde 😉 ), dus ik ging vol goede moed beginnen aan mijn laatste borstvoedingsavontuur.

IMG_20150317_120551In de eerste periode maakte ik me stiekem een beetje zorgen of Olle wel goed genoeg groeide (Jikke groeide zó snel, dat had ik nog in mijn hoofd). Maar het ging allemaal prima! Jikke en Olle schelen 17 maanden en ik was bang dat Jikke zou gaan ‘klieren’ of aandacht opeisen tijdens het voeden. Niets was minder waar! Kijk maar op de foto hiernaast hoe het er meestal aan toe ging (té lief!)

Flessentrauma
Jikke was een hardnekkige flesweigeraar, dus ik wilde dit keer eerder gaan oefenen met de fles. Zo kreeg Olle met ongeveer zes weken zijn eerste flesje. Super spannend natuurlijk! Maar hij hapte… en dronk! Paul en ik waren belachelijk trots! Wekelijks oefende Paul zodat ze de slag samen niet kwijt zouden raken.

Makkelijk
Ging er dan helemaal niets mis deze keer? … Nee! Het ging echt van een leien dakje! Hier wat lieve plaatjes:

IMAG0101 IMAG1599 IMAG1911

 

 

 

 

Kolven
Het kolven ging niet zo makkelijk als bij Jikke, maar toch zeker niet verkeerd! Toen Olle 9 maanden was zat mijn kolfrecht er op. Maar… Mijn collega’s hadden er geen problemen mee als ik handsfree achter mijn bureau kolfde. En zo deed ik dat tot Olle zijn eerste verjaardag 🙂

IMAG1875 IMAG1874

 

 

 

Langvoeden
En zo voedde ik zonder ik het door had voorbij zijn eerste verjaardag… Op naar zijn tweede verjaardag…Wow, dat had ik niet verwacht! Het ging zo goed en hij vond het zo fijn om bij mij te drinken!
De nachtvoeding ben ik wel af gaan bouwen na zijn tweede verjaardag. Drie keer wakker in de nacht werd te zwaar. En zo gaf ik ’s nachts nog 1 voeding en deed Paul de rest met een flesje.

Troost
Als Olle zich niet goed voelde of moe was… Borstje drinken…

Rare standjes
Olle werd groter en groter en deed regelmatig aan zelfbediening.

IMAG2607

Klaar!
En dan is Olle 27 maanden, drinkt steeds minder (soms dagen niet) en merk ik bij 28 maanden dat het ineens klaar is. Jammer, maar ik ben dankbaar voor hoe mijn borstavontuur zich ontwikkeld heeft 🙂

Dit is de laatste foto van Olle aan de borst (zo ziet dat er uit: een peuter aan de borst).

olle

De thuisgeboorte van Jikke

Geef een reactie

Als doula en zwangerschapsdocent vind ik het natuurlijk ontzettend leuk om de geboorte van mijn kinderen met jullie te delen. Misschien waren ze niet allemaal ‘volgens het boekje’, maar ze hebben mij (behalve drie prachtige kinderen) veel gebracht aan ervaring, wijsheid, kracht. Vandaag deel ik met jullie de geboorte van Jikke. Het verhaal schreef ik 3 dagen na haar geboorte. Wellicht zou ik het nu, zes jaar later, anders optekenen, maar ik laat het staan zoals het was.

Plons
Zondagavond 1 november ben ik uit mijn slaap gehouden door voorweeën, tot half 3. Ik maakte me nog geen illusies, want die weeën, tsja, die had ik al een paar keer meer gehad.
Maar, om 5.43 werd ik wakker van een plonsje… Paul wakker gemaakt om even te helpen inspecteren… Mn vliezen? Tsja… wat anders! Paul vroeg (even praktisch als altijd…) hoe lang het nu nog ging duren en of ie nou wél of niet kon gaan werken… Nu ja, nog geen weeën, dus ik wist t niet. Om na een kwartier tot inzicht te komen dat voor Elin zorgen, boodschappen doen etc met gebroken vliezen niet zo handig was en wellicht een beetje te nat ;). Maar er werd voor ons besloten, want om 6.15 kwam de eerste wee. Ze kwamen meteen wel wat frequent, dus de boel was in gang!!

laatste buikfotoPaul belde onze oppas voor Elin en onze doula, Antoinette! Beiden onderweg en wij verder met onze dingetjes doen.

Elin werd wakker en ik kon haar blij maken dat ze naar Miriam mocht. “Mag ik dan met de bus mama?” Natuurlijk schatje, maar weet je ook waarom je naar Miriam gaat?
“Nee…” Nou… je zusje komt eraan! Waarna Elin zich tot haar zus in mijn buik wendde en een heel verhaal begon 🙂 (mama in tranen…)

Inmiddels was Antoinette er en Elin was weg, dus tijd om even te douchen.

Het is gaat goed!
Om 8.30 kwam onze verloskundige. Goed nieuws: helemaal verstreken én 2cm ontsluiting. Joehoee!!! Dat had ik bij Elin na 24 uur nog niet!

Verder met weeën opvangen al uit t raam turend en een beetje kletsend en drinkend.
Om 10.00 uur was ik het zat beneden en ging naar boven om daar m’n draai te vinden. Paul bleef in mijn schaduw. De weeën werden zwaarder en om 11.00 uur had ik 4 cm. Mooi zei de verloskundige, dat is 2 cm per uur, ik kom om 13.00 uur weer terug.

Het gaat vlug
Maar de weeën waren zo heftig dat ik al voelde dat ik het óf niet ging redden, óf het ging veel CIMG0132sneller. Ik dacht het laatste. Dus zou de verloskundige om 12.00 uur komen, tenzij eerder persdrang.
De weeën kwamen vlot op elkaar en het was maar op een manier op te vangen. Paul helemaal tegen mijn achterkant aan, handen op mijn heupen (precies op de goede plek, anders kreeg de arme jongen een snauw) en ik zwiepte al grommend en brullend mijn armen als boomtakken door de lucht.

Toen was ik mijn draai weer kwijt en wilde op bed. Kreeg ik al persdrang?? Ja hoor, ik voelde persdrang, dus schouders in de matras, billen in de lucht en Paul strak achter me voor tegendruk. Weer een perswee, dus ik riep: Bellen nu!
Voor ik t wist stond de verloskundige in mijn kamer en constateerde (we waren 40 minuten verder) 9 cm!
Op naar de hoge ademhaling…
CIMG0146Groot hoofd
Vanwege een eerdere zeer korte persfase bij Elin durfde de verloskundige de baarkruk niet aan.
12.00 (en ja de sirenes werden op dat moment getest ;)) uur had ik vo en mocht ik persen… Maar ja, ik durfde niet meer! Ik voelde dat ze groot was en dat t niet paste… Uiteindelijk moed verzameld en begonnen te persen. Toen het hoofdje stond bleek inderdaad dat het een groot hoofdje was en stond ik voor de fijne taak de volgende perswee helemaal weg te zuchten om de boel meer te laten oprekken. Nu ja, wat moet… En toen mocht ik de laatste pers geven. Ik liet van de weeromstuit de benen los en alle aanwezigen doken op mijn benen af om ruimte te houden. En daar was ze dan om 12.20, ons mooie meisje!

 

CIMG0161
Mijn grote wens om haar naar de borst te laten kruipen ging niet door de korte navelstreng én doordat ze zo moe was. Maar het aanleggen ging super, ze kon het meteen!! (lees hier meer)

Vervelend staartje
Alles leek aanvankelijk goed, maar ik bleef maar vloeien… Toen de pakken macaronisaus uit de vriezer kwamen en ik een injectie kreeg wist ik dat t niet helemaal goed was… Maar de vk had vertrouwen en ging weg. Toen ik naar de wc ging en daar zó hevig vloeide dat de kraamhulp in paniek raakte wist ik genoeg. De vk belde een ambulance voor me. Ik was een liter bloed kwijt en dat bloeden moest gestopt worden.
Enfin, in t ziekenhuis aangekomen ging t allemaal rap beter. De volgende ochtend mochten we lekker naar huis.

Geboorteplan; hoe maak je die?

Geef een reactie

In dit blog wil ik jullie wat meer vertellen over het ‘Geboorteplan’.

Het woord geboorteplan wekt bij sommige aanstaande moeders nogal wat weerstand op. Ik begrijp dat, immers, een geboorte is niet iets wat te plannen valt. Toch gebruik ook ik dit woord in gesprek met ouders. Maar… daar komt enige nuancering bij kijken! Want wat bedoel ik met een geboorteplan? Ik bedoel hiermee: een wensenlijst met zaken voor, tijdens en na de geboorte van een kindje. Een geboorte is niet te plannen, maar vooraf kan je je wel degelijk voorbereiden op keuzes die er te maken zijn voor, tijdens en ná de geboorte van je kind.

overlegWinst
Het eerste winstpunt zit wat mij betreft al in het in kaart brengen van je wensen. Je gaat dieper (samen met je partner) in op wat jullie willen wat er wel en niet gebeurt tijdens de geboorte. Door goed na te denken over wat je wilt ga je namelijk ook al zorgen dat je de meest ideale situatie creëert voor wat jullie willen. En daarmee is de kans op jullie ideale bevalling ook toegenomen!

Daarnaast is het ook een fijne manier om samen met je partner te focussen op de zwangerschap en geboorte. Een kind krijgen is iets wat de moeder fysiek doet, maar de partner kan een heel grote rol spelen bij de manier waarop dit verloopt (echt!).

badMag dat?…
Bij veel wensen van moeders wordt nogal eens de vraag gesteld of iets al dan niet mag. Je boft! Je woont in Nederland (daar ga ik even van uit als je dit leest) en je mag veel! Wat zeg ik… het is jullie bevalling, dus jullie bepalen wat wel en niet mag, kan en zal.

Gaat dat echt zo makkelijk? Nee, niet altijd. Het is iets wat nauw samenhangt met de keuze van je zorgverlener. De ene verloskundige is de andere niet, de ene gynaecoloog is de ander niet…

Maar we dwalen af.

Is daarmee een geboorteplan een soort rechtsgeldig iets? Nee! Maar door na te denken over wat je wel of niet wilt sta je tijdens de bevalling sterker in je schoenen en zal je beter ‘bij de tijd’ zijn om ergens wel/geen toestemming voor te geven (en dus weer dichter bij de bevalling komen die je voor ogen had).

borstvoeding tweelingPositief
Ok, we gaan de negatieve kant op met dit verhaal ;). Een geboorteplan is mijns inziens vooral iets positiefs. Schrijf hem vooral vanuit wat je wél wilt. Je bent ook al een heel eind door aan te geven dat je overleg wilt over elke ingreep/handeling die wordt voorgesteld.

Niet vergeten

Denk je bij het maken van je geboorteplan ook aan:

  • Wie pakt het kindje aan
  • Wat doe je met de placenta
  • Wil je de vliezen wel/niet laten breken
  • …

Hoe ziet het er uit?
Een geboorteplan heeft bij voorkeur niet meer dan één (1) A-4tje tekst, er is domweg niet altijd tijd om het goed door te nemen. Zorg ook altijd dat je jouw wensen tijdens de zwangerschap door hebt genomen met je zorgverlener. Zo weet je waar hij/zij wel en niet in mee wil gaan (wellicht een reden om te switchen van zorgverlener).

Eventueel na dat ene A-4tje wat bijlagen met extra informatie van jouw kant (maar houd er rekening mee dat niet alle dienstdoende zorgverleners tijd hebben om dit goed tot zich te nemen).

Nieuw
Nieuw in geboorteland zijn de geboorteplannen in pictogrammen. Ik vind ze super gaaf, want ze zijn kraakhelder en vlug te overzien. Bovendien geschikt voor meer visuele zorgverleners. Ik ben aan het stoeien geweest met een fictief geboorteplan en zo zou het er kunnen uitzien:

format geboorteplan

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wil jij zelf zo’n mooi plan maken? Mail me en je krijgt het bestand van me om te bewerken. Wil jij dat ik van jouw geboorteplan een visuele weergave maak? Dat kan! Mail me jouw geschreven versie en voor € 22,50 (ex BTW) maak ik een versie voor jou in Pdf-formaat.

Borstvoeding! deel 2: Jikke

Uit mijn vorige blog over borstvoeding werd al duidelijk dat het niet zonder slag of stoot ging, mijn kleine Elin de borst geven. Ik ben trots dat we tot een half jaar gekomen zijn, maar hoe… dat verdiende niet de schoonheidsprijs. Dat moest anders kunnen!

Goede voorbereiding
Zodra ik weer in verwachting was wist ik: dit keer ga ik me goed voorbereiden op het geven van borstvoeding. Wat stond hiervoor zoal op mijn lijstje?

  • Voorlichting bijwonen van een lactatiekundige
  • Een goede kolf kopen

Verder wist ik dat ik nooit, never ever en te nimmer meer op de klok wilde voeden, eerder wilde beginnen met het aanleggen van een vriezervoorraad en mn meisje (want die groeide in mijn buik) laten drinken tot ze niet meer wilde.

Welnu…
2 november 2009 daar was ze dan:

CIMG0174Ze kon niet met de navelstreng in tact aan de borst, want de streng was domweg te kort. Dus na het doorknippen legden we Jikke (want zo heet ze) bij mijn borst. Ze nam een flinke hap en dronk meteen! Wat een natuurtalent!

En dat bleef zo gaan! In de kraamweek groeide ze met 100 (!!!) gram per dag en al mijn stuwing dronk ze ogenschijnlijk moeiteloos weg. Wat ging dat fijn zeg!

We hadden heel snel samen de slag te pakken. Jikke deed niet aan schema’s en ik ook niet.

 

 

08012010151Ze groeide en groeide en ik wilde niet te laat beginnen met het aanleggen van een vriezervoorraad (nooit meer wilde ik stress hebben van/om/tijdens kolven op mijn werk).

 

 

 

Kolven
Nou mijn Medela Freestyle deed wat ie moest en mijn borsten vonden dat prima, zie hier mijn eerste kolfopbrengst na een week of twee:

10122009107Ik barste zowat uit elkaar van trots! Ik kolfde vrolijk verder, propte de vriezer voller en voller en na een week of zes was ik er (eigenlijk nog niet) aan toe dat Paul haar een oefensessie met de fles zou bieden…

Flesweigeraar!
Alle begin is moeilijk dus we hadden alle vertrouwen dat Paul Jikke zou kunnen voeden als we maar regelmatig zouden oefenen…

Ok, na wekenlang weigeren begonnen we in te zien dat onze dame een eigen willetje had (oh boy, little did we know!). Ze wilde niet drinken uit een fles. Niet uit de 7 verschillende merken flessen waar we een kapitaal op stuk sloegen, niet uit tuitbekers, niet uit cupjes, niet van lepeltjes. Niets, noppes nada. Maar… inmiddels moest ik wel weer werken (ze was nu ruim vijf maanden). Bij de opvang weigerde ze ook categorisch ondanks dat de geweldige juffen uren en uren met haar op de arm liepen. De borstvoeding liep als een tierelier en nu dit weer! Ik kon dus niet gaan werken. Gelukkig kon ik haar een paar keer mee naar kantoor nemen en verder thuis werken.

Dan toch!
En dan ineens op een dag gaat ze zomaar uit de fles drinken, alsof ze nooit anders gedaan heeft 🙂 Ik kan weer normaal aan het werk zoals ik al wilde (alwaar het kolven prima gaat met mijn supersonische dubbelzijdige handsfree kolfbeest!), alles gaat heerlijk!

Vakantie
Jikke is rond de acht maanden als we op vakantie gaan (voeden geen punt uiteraard!).

02072010394 OLYMPUS DIGITAL CAMERAWe hebben een heerlijke vakantie in Drenthe, alwaar Jikke héél veel bij mij drinkt, want er is een hittegolf aan de gang.

Na de vakantie werk ik nog mee aan een interview voor een nieuwe kolf (wat leuk was omdat er een fotoshoot aan vast zat).

 

 

 

 

jikkeDe ooievaar
Het voeden gaat heerlijk, het kolven gaat top (mn vriezer ligt mudvol). En dan ineens… Blijk ik in verwachting van ons derde kindje! Super duper geweldig natuurlijk! Alleen ons dametje met karakter besluit dat drinken bij mama niet meer zo leuk is… En zo merk ik met 9,5 maand dat ze steeds minder drinkt, of eigenlijk ineens bijna niet. Ik ben een wandelende hormonenbom en hier totaal niet aan toe nog! Het gaat juist zo fijn! In een ultieme poging Jikke nog aan de borst te laten drinken verzamelen we ons met zn vieren (Elin en Paul ook) op ons bed waar ze nog (voor mij?) een paar slokjes drinkt… En dat was het dan… (ik moet weer janken als ik er aan denk).

Kunstvoeding
Tsja… Daar zit je dan… Volle vriezer kindje dat graag je melk drinkt, maar door de nieuwe zwangerschap gaat kolven heel lastig (doet ook zeer bij me), wat te doen? Het plan is het volgende: Ik laat haar langzaam wennen aan kunstvoeding (door de moedermelk in de flessen af te bouwen) en dan laat ik haar thuis de vriezer leegdrinken.

Nou… Dat liep anders! Jikke bliefde geen poedermelk! Maar kolven ging ook niet meer… Schakelen dus. We hebben uiteindelijk de poedermelk met 10 cc per dag verhoogd tot ze op volledige poedermelk zat. De vriezer was nog niet leeg, maar ik durfde mijn pittige karaktertje niet weer te laten wennen aan de smaak van moedermelk, omdat ik niet wist hoe lang de geslonken voorraad mee zou gaan (en hoe ik dan weer poedermelk aan kon bieden) enfin… Wéér tranen want ik kon de melk aan niemand kwijt en heb alles door de gootsteen gespoeld.

Jullie zien: bij elk kind gaat de borstvoeding beter! Volgende keer vertel ik over de rest van mijn bortsvoedingsavontuur 🙂

Recepten

Het is belangrijk dat je als zwangere vrouw gezond eet. Gevarieerd, zo vers mogelijk, niet te veel, niet te zout etc. Maar… Véél zwangere vrouwen hebben énorme lekkere trek! Ik weet niet waar jij zoal trek in hebt (of had) tijdens je zwangerschap, maar ik zal hier bekennen wat mijn ‘zwakheden’ waren (daar hadden mijn kinderen dus zin in, dat snap je 😉 ):

Met stip op 1: Friet! Met veel mayo! En het liefst nog meer uit de frituur, complete vetzucht, drie zwangerschappen achtereen!
Maar ik was vaak ook dol op bananen, macadamianoten (dat was heel duur, want die zaten destijds alleen in gemixte noten bakjes), cornflakes en veel melk.

Even gezond doen
Voordat we over gaan naar the fun part van deze blog voel ik mij moreel verplicht om jullie kennis te laten maken met gezonde alternatieven voor jullie snaaidriften:

vervanging van trek

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Rrrrrrrecepten!

Iedereen die bij mij cursus volgt weet het: Chantal bakt graag gezonde, maar vooral lekkere dingen! Want… Chantal is een vreetzak 🙂

Ik ga een paar van mijn favoriete met jullie delen.

Ik begin met een recept wat ik onlangs zelf heb bedacht (serieus!). Het is erg vet omdat ik alleen volvette varianten gebruik. Maar voor een keertje vind ik dat kunnen.

truffelsTruffels (20-25 stuks)

Klopt vier kleine pakjes monchou los met merg van een vanille stokje en vier lepels palmsuiker. Klopt er daarna 250 ml slagroom door en wat agar agar tot het flink stevig is. Ondertussen smelt je een eetlepel kokosolie in een pannetje met ongeveer 120 gram (suikervrije) chocolade. Spatel dat door het room mengsel. Leg bakpapier op een groot bord en maak met een eetlepel ‘balletjes’. Rol deze door de cacao. Zet in de koelkast.

Verder ben ik niet zo creatief tot nu toe, maar hier een aantal favorieten:

Glutenvrije en Suikervrije Chocoladereep (Lion)

Een van de website waar ik veel recepten vandaan haal is Focus on foodies, zo ook deze.

lionKlik op de foto voor een link naar het recept.

 

 

 

Monchoutaart

monchoutaartNog een hit! Ook hier zit de link achter de foto.

 

 

 

recepten:

bananenbrood | chocoladebrownies | bosbessenmuffins | fruitballetjes

Ik houd overigens rekening met ieders dieet. Éen keer mocht een moeder echt geen enkel suiker hebben, dus werden het hartige hapjes:

kaas paprika cakeje

kaas paprika cakeje

 

 

 

 

 

Wat is jouw favoriete gezonde recept?

 

Borstvoeding? deel 1: Elin

Boeken vol, internetpagina’s vol, tientallen fora en meer zijn er vol geschreven over borstvoeding. Waarom je het wel zou moeten doen (soms waarom je het niet zou doen) voor- en tegenstanders. Anyway, ik ga jullie hier dus niets over vertellen. Ik heb er een duidelijke mening over en die mag je weten als je wilt. Maar daar gaat het hier nu niet over… Dit blog gaat over mijn ervaring met borstvoeding. Hoe ik het ervaren heb, wat ik lastig vond, maar vooral wat ik fí­jn vond! Omdat het avontuur best lang duurt heb ik het gesplitst in drie delen (héé da’s toevallig, zoveel kinderen heb ik ook!).

IMAG0481_1

Mijn allereerste voeding

Hoe het begon
Zoals jullie eerder lazen werd ik op 4 december 2005 moeder van Elin. En toen begon ook mijn borstvoedingsavontuur. Zoals ik graag wilde werd Elin binnen een uur na de geboorte aangelegd. Ik vroeg hierbij hulp van de verpleegkundige. Dat had ik beter niet kunnen doen :(. Mijn pasgeboren meisje werd hardhandig met haar toet op mijn (enorme!) borst geduwd. De hele nacht na de geboorte is ze niet bij mij geweest (ik was doodmoe en zij werd niet wakker, zeiden ‘ze’.). Eenmaal thuis modderden we weer verder. Echt makkelijk ging het allemaal niet. Op de derde dag dronk ze nog steeds maar amper en was ze een ontevreden meisje en ik een wanhopige, labiele moeder. Toen de kraam voorstelde haar ‘even een lekker flesje’ te geven had ik dan ook geen bezwaar… (ik realiseerde me echt niet dat het zonde was om mijn inmiddels gekolfde melk daar niet voor te gebruiken. Enfin, ze dronk 10 cc en viel voor de komende 4 uur in slaap. Uitgerust als ze daarna was ging ze daarna als een dolle drinken! En daar ging wéér wat mis! Ik legde haar niet goed aan en ik kreeg kloven… Mn tepels waren compleet door en bloedden bij iedere voeding. De kraamhulp vroeg op dat geen zeer deed… Ik loog en zei dat het wel ging (ik wilde immers dat ze dronk!).

Auw!
Een dag eerder dan waar we recht op hadden verdween onze kraamhulp omdat het zo goed ging (de bloedsnorren bij Elin zouden haar een ander signaal hebben kunnen geven). Enfin, die zaterdag waren we alleen en ik voelde me niet zo héél goed. Gedurende de dag ging het bergafwaarts en steeg mijn koorts de pan uit. Daar was ze: mijn eerste borstontsteking! Dubbel prijs, want in twee borsten! Paul kon met het ov van Doorn naar de huisartsenpost in Zeist om medicijnen te scoren.

Girl Power!

Girl Power!

Ondertussen was de pijn serieus niet te harden en kon ik mijn meisje echt niet aan de borst verdragen. Dus warme doeken en kolven maar! Maar oh jee, dat lukte niet! Ik raakte echt heel erg van slag de volgende dag, want èn geen meisje aan de borst én niet kolven? Daar werd ik heel verdrietig van. De hele zondag ben ik bezig geweest om een lactatiekundige te vinden. Al wat ik kreeg waren antwoordapparaten… Gelukkig was mijn overbuurvrouw twee weken eerder bevallen en iets beter bedreven in het voeden. Zij leerde mij hoe ik liggend kon voeden. EN warempel! Dat ging echt véél beter!

De pijn verdween en we kregen samen de slag te pakken. Het ging steeds soepeler tussen ons tweetjes en ik kon zelfs buiten de deur voeden (hoe handig is dát!). Wat een heerlijk genieten was dat! Lekker samen overdag of in de nacht, dat heerlijke warme lijfje dat groeit op jouw melk!

Voeden op de klok
In de maanden die volgden waren er wel wat lastige dingen. Zo had de kraamhulp mij geadviseerd om op de klok te voeden. Het gevolg was dat ik het gedrag van Elin niet goed las en soms gewoon niet begreep dat ze wellicht honger had. Maar al met al ging het prima totdat…

IMAG6108_1Naar de opvang
Madamme was een maand of 4 en moest gaan wennen bij het kinderdagverblijf. Ik wilde kolven (dat had ik immer in de kraamweek ook gedaan) en dat lukte voor geen meter! Kostbare druppels sprokkelde ik bij elkaar (waarvan ze soms een en ander wegspoelden omdat het ’toch nog maar 20 cc was’ AAAARGGGHH!!!!) om haar zo lang mogelijk uitsluitend moedermelk te kunnen geven. Toen ik eenmaal weer ging werken met 5 maanden toen had ik nauwelijks voorraad in de vriezer. Ik werkte 4 om 3 dagen (aaneen), had geen goede kolfruimte, geen fijne kolf enfin, de kunstvoeding kwam erbij. Toen Elin bijna 6 maanden was gingen we op vakantie. De ochtend dat ze 6 maanden was (ik gaf inmiddels alleen nog in de ochtend een voeding) zette ze haar (fier in het bekkie groeiende) tandjes in mijn tepel (rechts), ik begon wéér te bloeden en was er klaar mee.

Ik heb véél geleerd van deze periode met Elin aan de borst. Ik vond het véél te kort en heb veel fouten gemaakt, maar ik heb ook erg mijn best gedaan, veel in het openbaar gevoed en er ook flink van genoten!

Hoe mijn borstvoedingsavontuur verder gaat? Dat lees je een andere keer 🙂

Wil je zeker weten dat je dat blog niet mist? Meld je dan aan voor mijn inspiratiemail:

Meld je aan voor de inspiratiemail

* Verplichte velden




Affirmaties

geboorte affirmaties Tijdens de cursus HypnoBirthing maken de ouders gebruik van affirmaties, maar wat is dat nou eigenlijk en waarom zou je dat doen? Er zijn natuurlijk hele websites over volgeschreven (Google vindt uiteraard alles voor je), maar ik zal hier nog een poging doen voor jou (alleen voor jou!).

Affirmaties

Een affirmatie is een kort, positief zinnetje dat je regelmatig tegen jezelf zegt. Door het met regelmaat te herhalen nestelt de positieve gedachte zich in jouw onderbewuste en zal daardoor op een positieve manier doorwerken. Dat is belangrijk omdat je mindset voorafgaand aan de geboorte van je kindje in de juiste stand zal komen (er zijn uiteraard meerdere zaken die hieraan meehelpen!).

Tijdens de cursus maken we gebruik van geboorte affirmaties. Bij de cursus is een cd inbegrepen waarop affirmaties staan, maar je kunt ze ook zelf verzinnen of verzamelen.

geboorte affirmatiesWees creatief!

Je kunt uiteraard de cd gebruiken om de affirmaties tot je door te laten dringen. Er zijn ook talloze andere manieren om de affirmaties in je op te nemen. Je kunt ze op papiertjes schrijven en op diverse plaatsen in je huis ophangen of op je lijf dragen, je kan ze naar jezelf sturen in een smsje (heel old school, maar jezelf whats appen gaat nu eenmaal niet), je kunt ze voor jezelf inspreken op je telefoon en regelmatig terug luisteren et cetera. Ben je zelf niet super creatief? Ga eens een kijkje nemen op Pinterest en je hart zal een sprongetje maken!

geboorte affirmatiesGeboorte affirmaties

Ik heb een aantal mooi affirmaties voor je verzameld. Misschien zit er iets voor je bij, misschien wil je sommige voor je zelf herschrijven naar iets wat volledig bij jou past.

  • Ik vertrouw mijn intuïtie
  • Mijn baby is veilig
  • Ik hou van mijn lijf en in vertrouw mijn lijf
  • Ik ben een geweldige moeder
  • Mijn kindje en mijn lijf werken samen aan een veilige en kalme geboorte
  • Mijn baby ligt precies goed voor de perfecte geboorte
  • Ik heb vertrouwen dat mijn lijf perfect werkt
  • Mijn lijf weet hoe het moet baren
  • Ik ben rustig, ik ben kalm
  • Tijdens de geboorte van mijn kindje ben ik volledig ontspannen
  • Mijn kindje wordt geboren als het daar klaar voor is
  • Ik ben klaar en goed voorbereid voor de geboorte van mijn kindje
  • Mijn baby is gezond en gelukkig
  • Mijn lijf is gemaakt om soepel en kalm te baren
  • Ik heb moed, vertrouwen en geduld
  • Ik ben soepel, ik open en laat los
  • Ik ben veilig, mijn kindje is veilig
  • Ik ben sterk!
  • Mijn lijf opent zich voor de geboorte van mijn kindje
  • Tijdens het baren ben ik volledig ontspannen
  • Ik volg mijn instincten en baar precies zoals ik wens
  • Mijn lijf is een perfect ontwerp voor het geven van geboorte
  • Ik heb plezier tijdens de geboorte van mijn kindje

Gratis download

Omdat ik zelf erg van fröbelen houd, maar ook een gemaksmens ben heb ik iets voor jou gemaakt! Ik heb een aantal affirmaties uit de lijst hierboven vormgegeven en je kan ze zó downloaden! Het enige wat je daarvoor hoeft te doen is je aanmelden voor mijn inspiratiemail en dan ontvang je de downloads, gratis.

Meld je aan voor de inspiratiemail

* Verplichte velden





geboorte affirmaties

Ontspannen

keep-calm-and-relax-momOntspannen is goed voor ieder mens. Voor aanstaande moeders al helemaal! Als jij ontspannen bent tijdens je zwangerschap, vang je twee vliegen in één klap: jij bent relaxt, maar alle stoffen die je lijf laat vrijkomen in jouw staat van zen, die komen ook bij jouw kindje! Dus ontspannen moeder én relaxt kindje.

Wat!??
Maar… je wilt vooral ook heel ontspannen zijn tijdens de bevalling! “wat!??”Hoor ik je denken? Ontspannen tijdens de bevalling!? Ben je van lotje getikt? Dat kán toch helemaal niet???
Nou ik heb nieuws voor je: Jahaaa, dat kan wel! En het is zelfs essentieel voor een relaxte, soepele geboorte.

Het voert voor nu wat te ver om het uit te leggen, maar hoe ontspanner je lijf is tijdens de bevalling, hoe makkelijker je kindje geboren zal worden. Daarnaast wil je in je hoofd ook vrij van spanning en angst zijn. Ook hier geldt: hoe ontspannener je bent, hoe vrijer de benodigde hormonen door je lijf vloeien en hoe soepeler je kindje geboren wordt.

Hormonen
Om je te laten zien welke hormonen tijdens de geboorte een rol spelen heb ik deze foto even voor jullie geleend:

hormonen

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


Adrenaline
Jullie kennen vast allemaal het gevoel van adrenaline in je lijf: je voelt je gejaagd, misschien wel een beetje opgefokt, klaar voor actie et cetera. Kijk nu even in het schema hierboven … Oh nee! Dat is niet het hormoon dat je nodig hebt tijdens bevallen! Wat te doen!?
Juist! Ontspannen! …

Denk zen …
Ontspannen is lang niet zo moeilijk als het lijkt. En hoe gek het ook klinkt: je kunt (of moet) het oefenen! Hoe vaker je oefent, hoe gemakkelijk het gaat. En dàt ga je merken tijdens de bevalling.

Tips
Nu wil je natuurlijk wat ontspan-tips hebben? Wanneer je de cursus HypnoBirthing volgt gaan we hier natuurlijk uitgebreid mee aan de slag. Maar niet iedereen heeft, tijd, zin, geld of wat ook om de cursus te doen. Welnu, zelf weet je natuurlijk het allerbeste waar je ontzettend zen en relaxt van wordt, maar denk eens aan de volgende dingen:

tips

  • Lachen
  • Wandelen
  • Geuren waar je van houdt
  • Je favoriete muziek (of dat ene speciale liedje)
  • Water (douchen, lekker in bad)
  • Lekker eten
  • Knuffelen en/of zoenen
  • Een toffe film kijken
  • Massage (denk daarbij ook aan haren borstelen)
  • …

Zelf kan je vast nog meer dingen bedenken, en jouw tips/ideeën mag je natuurlijk onder dit bericht delen.