Categoriearchief: Geboorte

De mooiste quotes van… Ina May Gaskin

Zoals jullie waarschijnlijk wel weten is een van de (zo niet dé) bekendste vroedvrouwen ter wereld: Ina May Gaskin. Ik ben dol op haar boeken en las tijdens mijn zwangerschappen ‘Spirituele Verloskunde’ en ‘Ina Mays guide to childbirth’. Als je bij mij de cursus Hypnobirthing volgt zal je er ook dingen uit terug horen.

In 2017 was ze in Nederland en heb ik heerlijk kunnen genieten van haar verhalen en ervaringen. Zo gaf ze onder andere antwoord op een vraag uit de zaal ‘hoe kunnen we er voor zorgen dat er minder geknipt wordt tijdens de bevalling. Het antwoord was nogal Cruyffiaans:

“Do not… pick up the scissors”

Het was ontzettend grappig, maar ook waar natuurlijk!

In dit blog vind je nog meer uitspraken van haar. Geniet ervan en neem tot je wat bij jóu past!


“There is no other organ quite like the uterus. If men had such an organ they would brag about it. So should we.”

“Remember this, for it is as true and true gets: Your body is not a lemon. You are not a machine. The Creator is not a careless mechanic. Human female bodies have the same potential to give birth well as aardvarks, lions, rhinoceri, elephants, moose, and water Buffalo.”

“Whenever and however you give birth, your experience will impact your emotions, your mind, your body, and your spirit for the rest of your life.”

“If a woman doesn’t look like a goddess during labor, then someone isn’t treating her right.”

“Good beginnings make a positive difference in the world, so it is worth our while to provide the best possible care for mothers and babies throughout this extraordinarily influential part of life.”

“Choosing where and how you will give birth is one of the most important preparations you can make for a good breastfeeding experience.”

“When we as a society begin to value mothers as the givers and supporters of life, then we will see social change in ways that matter.”

“Let your monkey do it!”

“Our sphincters are shy & our sphincters do not obey orders”

“Gardeners know that you must nourish the soil if you want healthy plants. You must water the plants adequately, especially when seeds are germinating and sprouting, and they should be planted in a nutrient-rich soil. Why should nutrition matter less in the creation of young humans than it does in young plants? I’m sure that it doesn’t.”

“Even if it has not been your habit throughout your life so far, I recommend that you learn to think positively about your body.”

“The state of relaxation of the mouth and jaw is directly correlated to the ability of the cervix, the vagina, and the anus to open to full capacity.”

“Breast stimulation is especially effective in starting labor at term when it is combined with sexual intercourse. Unless your partner is an abysmally poor lover, this combination is by far the most enjoyable method of induction.”

“It’s easy to scare women. It’s even profitable to scare women… But it’s not nice, so let’s stop it.”

Brrr… Koude voeten!

Wist je dat kou tijdens de bevalling van invloed is op hoe (snel) je bevalt? Als je al een kindje hebt dan heb je dat misschien zelfs wel aan den lijve ondervonden. Vind je het leuk om te weten wat de invloed is? Lees dan snel verder!

Vlot bevallen

Wanneer je tot in detail wilt weten hoe je de omstandigheden tijdens jouw bevalling zo gunstig mogelijk wilt krijgen dan zou ik lekker op cursus komen bij me, maar hier een beknopte uitleg:

Je bevalt zo vlot en makkelijk mogelijk in de voor jou ideale omgeving. Dat kan thuis zijn of in het ziekenhuis, in een geboortehuis, kraamhotel en in een beter klimaat zelfs gewoon buiten. Als het maar een plek is waar jij je veilig voelt.

adre

Adrenaline

Voor die vlotte baring is het van belang dat je je lijf in staat stelt om oxytocine aan te maken. Dit hormoon zorgt ervoor dat je baarmoeder samentrekt. Dit samentrekken is nodig om ontsluiting te krijgen en uiteindelijk je baby geboren te laten worden.

Een ander fijn stofje wat je aanmaakt tijdens de bevalling zijn endorfines. Dit is een natuurlijke pijnstiller (sterker dan morfine!). Ben je een sportief iemand, dan ken je vast de runnershigh wel. Ook endorfines 🙂

Nou, de kop heeft het over adrenaline. Welnu, adrenaline komt onder andere vrij bij angst, stress en… kou! En adrenaline zorgt ervoor dat oxytocine en endorfines worden ’tegengewerkt’. Adrenaline in je lijf zorgt dus dat de bevalling trager verloopt en je meer ongemak zult ervaren.

Overigens is adrenaline wel degelijk ergens goed voor hoor, maar daar hoor je meer over in de cursus.

Warmte

Voor die fijne bevalling moet je dus die adrenaline buiten de deur houden (of liever buiten je lijf). Een van de dingen die je daar voor kunt doen is zorgen voor warmte. Lekker in bad of onder de douche. Maar warme kleren (laagjes zijn vaak fijn) zijn ook prettig. Vergeet in geen geval te zorgen voor sokken! Koude voeten kunnen echt belemmerend werken. De verwarming een graadje hoger is ook lekker. Warme thee bij de hand is ook fijn (thermoskannetje klaar zetten). of een massage met warme olie…

Heb jij meer tips? deel ze gerust op mijn Facebook-pagina, leuk!

 

HypnoBirthing als je gelooft? – ervaringsverhaal

“Ik ben christen en heb de Hypnobirthing-cursus gevolgd. Ik denk dat het mogelijk is om op een fijne manier allebei dingen met elkaar samen te brengen. Tijdens de zwangerschap en  geboorte zijn er veel zaken die door mensen ingewikkeld en moeilijk zijn gemaakt. Door middel van HypnoBirthing is het mij gelukt terug te komen naar mijn eigen kracht om te baren. Ik heb geleerd mijn vertrouwen in God ook in het geboorteproces aanwezig te hebben. Hij heeft mij zo gemaakt, dat ik baren kan. Als ik tijdens de geboorte mijn zelfvertrouwen aan andere mensen zou weggeven, zou ik baren zonder mijn geloof. Met HypnoBirthing kan ik diep in mij zelf gaan en ben ik in een intensieve relatie met God. Daarom kan ik als een christen ook een geweldige Hypnobirthing-geboorte hebben. Elementen van de cursus die mij in mijn geloofsopvattingen storen, kon ik gerust weglaten, net zoals elementen van de oefeningen. Bijvoorbeeld een steen die kracht zal brengen, is voor mij een geliefde herinnering aan mij geweldige geboorte.”

Geboorte van Olle, in bad

De geboorte van ons derde kindje mag hier natuurlijk ook niet ontbreken. Het verhaal was al eerder te lezen op deze site: Platform voor mooie geboorteverhalen.

Na een fluxus bij de thuisgeboorte van ons tweede kind had ik een indicatie voor een ziekenhuisbevalling. Normaal gezien zou ik een infuus krijgen. Dat wilde ik niet, dus ik had bedongen om bij aankomst in het ziekenhuis alleen een ‘waaknaald’ te krijgen. Verder had ik mij voorbereid met yoga en HypnoBirthing-technieken.

Van donderdag op vrijdag had ik heel veel harde buiken en wat voorweeën, dus een slechte nacht. Om 4.20 kreeg ik ‘echte’ weeën, een uur lang om de 5 minuten. Ik dacht dus: actie, want als het doorzet kan het snel gaan! Paul dus in de telefoon geklommen en de meiden werden om 6 uur opgehaald. M’n zus was onderweg om bij de bevalling te zijn en m’n moeder kwam ook om de meiden ’s middags op te vangen.

Welnu: alles goed en wel geregeld: weeën weg! De verloskundige kwam om 8 uur en ik zei al, “het is gestopt, dus je bent er voor niks”. En inderdaad, 1 centimeter ontsluiting en half verstreken, dat kon al weken zo zijn!

Ik voelde me schuldig naar mijn moeder en zus, want ze waren onderweg voor niks! Maar dat vonden ze niet erg, ze hadden ’t hele weekend en bleven gewoon gezellig.

Dus we hebben er een gezellige middag van gemaakt. Voor het eten ging ik voor old times sake met m’n zus in bad en toen begon er weer wat te spelen in mn buik. Van 17.30 tot 20.30 rommelde het erg, maar het stopte weer. Om 21 uur ging iedereen maar naar bed om toch vast wat te tukken.

In bed kreeg ik om 21.30 een serieuze wee (met een hoofdletter S). Tot 22.00 waren ze om de tien minuten en daarna meteen om de 5. Om 22.15 de verloskundige gebeld. Ik wilde nu wel gecheckt worden voor de nacht. Om 22.45 was ze er. Ik had nu 2 centimeter ontsluiting en was volledig week. Het was nu dus wél begonnen. De verloskundige wilde eigenlijk nog niet naar het ziekenhuis. Maar ik wilde het er niet op aan laten komen, wetende dat het bij mij na 4 centimeter zó gepiept is. Dus ze belde het ziekenhuis en er was plek en het bad was vrij.

Dus alles ingepakt en op naar Nieuwegein (half uur rijden). M’n zus moest erg om me lachen omdat ik de weeën super geconcentreerd benaderde en tussendoor maar gezellig zat te kletsen.

Om 23.45 waren we in de verloskamer waar ik moest wachten op een infuusnaald (just in case). Om 00.10 (hoera, geen 1 aprilkindje!) ging ik in bad. Het was niet zo’n bevalbad dat je op tv wel ziet, maar meer een groot ligbad. Ik had elektrische kaarsjes mee, de thermostaat ging op 30 (echt!) en het badwater keurig op 35 graden (dat lijkt koud, maar is juist heerlijk om te bevallen).

De verloskundige liet ons alleen en ik ging zoeken naar een goede houding om de weeën op te vangen. M’n lijf helemaal slap en rustig ademen. Het ging prima! Na een half uur (inmiddels was t 1 uur) kwam de verloskundige weer en had ik 4-5 centimeter ontsluiting. Daar waar anderen vrouwen op dat moment denken: ik moet nu nog 6 uur, wist ik: há mooi, binnen een uur ben ik klaar!

Ik ging zo goed mogelijk verder met mn lijf helemaal ontspannen en slap houden en rustig ademen. Dat ging op een paar weeën na super goed, en echt: dan heb je geen pijn!

Op een gegeven moment was m’n zus weg (die bleek zich buiten de afdeling te hebben gesloten) maar die was net op tijd voor het laatste stukje. Onderwijl gaf ik steeds iemand aanwijzingen om het badwater iets warmer/kouder te maken en goot Paul water in m’n mond.

Volledig ontspannen tijdens de laatste fase van de geboorte

Volledig ontspannen tijdens de laatste fase van de geboorte

Toen kreeg ik om 1.45 persdrang (ik werd niet meer getoucheerd) en was ik 2 persweeën helemaal overgeleverd aan mijn lijf (ik probeerde zo goed mogelijk te ontspannen) en (even ranzig) toen werkte mijn lijf het laatste beetje ontlasting eruit en meteen(!) stond het hoofdje. Dus Olle werd zonder persen door mij heel vlot geboren (geen scheurtjes of niks). Wel bleek ie de navelstreng 4(!) keer om zijn nek te hebben en daardoor was zijn koppie helemaal blauw. Zn lijfje was wel prachtig roze.

Omdat ik zo weinig bloedverlies had (joepie!) mocht de placenta ook in bad geboren worden. Toen alles klaar was gingen we naar de kamer en lekker beschuit eten.

Omdat alles zo goed was gegaan zijn we om 4.30 met de taxi naar huis gegaan.

Moedeloos…

moedeloosZo voel ik me de laatste dagen een beetje. Maar ook verdrietig en boos! Waarom? Er verschijnen al tijden berichten in de media over het hoge sterftecijfer onder baby’s in Nederland. Deze week onder andere weer artikelen in het AD en in het Eindhovens Dagblad.

Waarom ik me moedeloos voel? Moeders worden bang gemaakt met een van de meest verdrietige dingen die je zouden kunnen overkomen: het verliezen van je kindje. Maar er wordt gechoogeld met de cijfers…

De cijfers

statsIk ben geen cijferkoninginnetje, maar gelukkig hebben andere mensen wat cijfers op een rij gezet en begrijpelijk gemaakt. Bij de uitspraken in de eerder genoemde kranten worden de Nederlandse cijfers gebruikt bij zwangerschap vanaf 22 weken. Er worden cijfers meegenomen van abortus, ‘miskramen’, vroege zwangerschapsafbreking én vroeggeboorte. Het onderscheid tussen dezen is lastig te maken…

Tsja… als je bedenkt dat er vergeleken wordt met landen waarbij de cijfers vanaf 24 weken of soms zelf 28 weken zwangerschap worden gebruikt… Tsja (dat zeg ik dus al) dat is niet te vergelijken!

Bovendien blijkt uit niets ene hoger sterftecijfer bij thuisbevallingen. Maar ja, als je in de krant een heel belangrijke gynaecoloog aan het woord leest… Dat maakt denk ik best indruk!

Voor de cijferaars onder ons hier wat bronnen:

Zie tabel 0.2: http://www.perinatreg.nl/…/PRN_jaarboek_2013_09122014.pdf en hier bron: http://appsso.eurostat.ec.europa.eu/nui/show.do

Zelfbeschikking

Waarom vind ik dit nu allemaal zo erg? Nou, vrouwen worden in posities geduwd waar ze lang niet altijd willen zijn, horen te zijn, zouden moeten zijn. Daar naast moet je als aanstaande moeder wel verdraaid sterk in je schoenen staan om op te komen voor je wensen als er met zulke enge getallen gestrooid wordt! Ter inspiratie wil ik in dit kader graag een mooi verhaal met jullie delen wat ervaringsdeskundige Annemiek Verbeek schreef voor Kroost.

Petitie

teken-de-petitieIk merk dat ik een onsamenhangend stuk heb geschreven, maar ik hoop dat de ernst van de situatie in de Nederlandse geboortezorg jullie duidelijk is. Ik vraag jullie daarom ook deze petitie te tekenen. Voor jezelf, je zusters, vriendinnen en je dochters! https://petities.nl/petitions/herbezinning-hervormingen-geboortezorg

Placenta: vijf vette feitjes

Zoals de meeste van jullie weten capsuleer ik placenta’s. Ik ben er zelfs onlangs over geïnterviewd! Waarom ik placenta’s capsuleer? Het kan zóveel voordelen voor de moeder hebben! Het is makkelijk zelf te doen, maar veel moeders hebben daar zo kort na de geboorte geen puf voor/zin in/tijd voor et cetera. Nou, daar kom ik in beeld!

Maarre… die placenta hé? Vertel daar eens wat meer over!

1: De wisseltruc

Tijdens elke minuut van je zwangerschap wordt er ruim een halve liter bloed door je baarmoeder heen gepompt zodat het mogelijk is voedingsstoffen uit te wisselen met je placenta (en zo terecht te komen bij… je kindje!).

2: HCG

Je placenta scheidt HCG af. Lekker boeiend… Ja wél dus! Dat is het hormoon waardoor dat staafje ‘weet’ dat je zwanger bent!

318-851583: Gewicht

De placenta kan tot 1 kilo wegen (maar meestal is het iets minder). Helaas, als je veel aankomt tijdens de zwangerschap kan je niet je dikke placenta de schuld geven ;).

4: Lengte

De gezamenlijke lengte van alle haarvaten in de placenta is bijna 52 km! Dat is toch een behoorlijk eind.

prul5: Wegwerp

De placenta is het enige wegwerporgaan. Ik hoor je denken: hoe zit het dan met die blinde darm, of die extra nier? (ondergetekende leeft al jaaaaren zonder milt!) Dat klopt, er zijn organen waar je zonder kunt. Maar de placenta is de enige die ook echt je lijf moet verlaten.

Vijf vette feitjes, vond je niet? Ok, het allitereerde zo lekker, jullie krijgen wat bonus feiten.

6: Lekker zelfstandig

De placenta functioneert zonder directe controle van het zenuwstelsel. De placenta heeft geen zenuwcellen, dus het kan niet onder de directe controle van de hersenen of het ruggenmerg. De placenta ontwikkelt en functioneert zonder verbonden te zijn je hersenen – gaaf toch!

7: Bescherming

Via de placenta krijgt je kindje antistoffen die het de eerste maanden van zijn/haar leven zullen beschermen. Wanneer je kindje borstvoeding krijgt, zal het daar ook antistoffen van binnen krijgen.

Geef toe, nu je dit allemaal weet snap je véél beter waar mijn fascinatie vandaan komt voor dit wonderlijke orgaan!

Borstvoeding :) deel 3: Olle, een peuter aan de borst

Zoals jullie hier en hier konden lezen had ik er al wat borstvoedingsuurtjes op zitten toen ik in verwachting was van onze derde. Op 2 april 2011 werd dit prachtige kereltje geboren, in bad. Bij Jikke had ik eigenlijk niets te klagen over het voeden (behalve dat het me te kort duurde 😉 ), dus ik ging vol goede moed beginnen aan mijn laatste borstvoedingsavontuur.

IMG_20150317_120551In de eerste periode maakte ik me stiekem een beetje zorgen of Olle wel goed genoeg groeide (Jikke groeide zó snel, dat had ik nog in mijn hoofd). Maar het ging allemaal prima! Jikke en Olle schelen 17 maanden en ik was bang dat Jikke zou gaan ‘klieren’ of aandacht opeisen tijdens het voeden. Niets was minder waar! Kijk maar op de foto hiernaast hoe het er meestal aan toe ging (té lief!)

Flessentrauma
Jikke was een hardnekkige flesweigeraar, dus ik wilde dit keer eerder gaan oefenen met de fles. Zo kreeg Olle met ongeveer zes weken zijn eerste flesje. Super spannend natuurlijk! Maar hij hapte… en dronk! Paul en ik waren belachelijk trots! Wekelijks oefende Paul zodat ze de slag samen niet kwijt zouden raken.

Makkelijk
Ging er dan helemaal niets mis deze keer? … Nee! Het ging echt van een leien dakje! Hier wat lieve plaatjes:

IMAG0101 IMAG1599 IMAG1911

 

 

 

 

Kolven
Het kolven ging niet zo makkelijk als bij Jikke, maar toch zeker niet verkeerd! Toen Olle 9 maanden was zat mijn kolfrecht er op. Maar… Mijn collega’s hadden er geen problemen mee als ik handsfree achter mijn bureau kolfde. En zo deed ik dat tot Olle zijn eerste verjaardag 🙂

IMAG1875 IMAG1874

 

 

 

Langvoeden
En zo voedde ik zonder ik het door had voorbij zijn eerste verjaardag… Op naar zijn tweede verjaardag…Wow, dat had ik niet verwacht! Het ging zo goed en hij vond het zo fijn om bij mij te drinken!
De nachtvoeding ben ik wel af gaan bouwen na zijn tweede verjaardag. Drie keer wakker in de nacht werd te zwaar. En zo gaf ik ’s nachts nog 1 voeding en deed Paul de rest met een flesje.

Troost
Als Olle zich niet goed voelde of moe was… Borstje drinken…

Rare standjes
Olle werd groter en groter en deed regelmatig aan zelfbediening.

IMAG2607

Klaar!
En dan is Olle 27 maanden, drinkt steeds minder (soms dagen niet) en merk ik bij 28 maanden dat het ineens klaar is. Jammer, maar ik ben dankbaar voor hoe mijn borstavontuur zich ontwikkeld heeft 🙂

Dit is de laatste foto van Olle aan de borst (zo ziet dat er uit: een peuter aan de borst).

olle

De thuisgeboorte van Jikke

Als doula en zwangerschapsdocent vind ik het natuurlijk ontzettend leuk om de geboorte van mijn kinderen met jullie te delen. Misschien waren ze niet allemaal ‘volgens het boekje’, maar ze hebben mij (behalve drie prachtige kinderen) veel gebracht aan ervaring, wijsheid, kracht. Vandaag deel ik met jullie de geboorte van Jikke. Het verhaal schreef ik 3 dagen na haar geboorte. Wellicht zou ik het nu, zes jaar later, anders optekenen, maar ik laat het staan zoals het was.

Plons
Zondagavond 1 november ben ik uit mijn slaap gehouden door voorweeën, tot half 3. Ik maakte me nog geen illusies, want die weeën, tsja, die had ik al een paar keer meer gehad.
Maar, om 5.43 werd ik wakker van een plonsje… Paul wakker gemaakt om even te helpen inspecteren… Mn vliezen? Tsja… wat anders! Paul vroeg (even praktisch als altijd…) hoe lang het nu nog ging duren en of ie nou wél of niet kon gaan werken… Nu ja, nog geen weeën, dus ik wist t niet. Om na een kwartier tot inzicht te komen dat voor Elin zorgen, boodschappen doen etc met gebroken vliezen niet zo handig was en wellicht een beetje te nat ;). Maar er werd voor ons besloten, want om 6.15 kwam de eerste wee. Ze kwamen meteen wel wat frequent, dus de boel was in gang!!

laatste buikfotoPaul belde onze oppas voor Elin en onze doula, Antoinette! Beiden onderweg en wij verder met onze dingetjes doen.

Elin werd wakker en ik kon haar blij maken dat ze naar Miriam mocht. “Mag ik dan met de bus mama?” Natuurlijk schatje, maar weet je ook waarom je naar Miriam gaat?
“Nee…” Nou… je zusje komt eraan! Waarna Elin zich tot haar zus in mijn buik wendde en een heel verhaal begon 🙂 (mama in tranen…)

Inmiddels was Antoinette er en Elin was weg, dus tijd om even te douchen.

Het is gaat goed!
Om 8.30 kwam onze verloskundige. Goed nieuws: helemaal verstreken én 2cm ontsluiting. Joehoee!!! Dat had ik bij Elin na 24 uur nog niet!

Verder met weeën opvangen al uit t raam turend en een beetje kletsend en drinkend.
Om 10.00 uur was ik het zat beneden en ging naar boven om daar m’n draai te vinden. Paul bleef in mijn schaduw. De weeën werden zwaarder en om 11.00 uur had ik 4 cm. Mooi zei de verloskundige, dat is 2 cm per uur, ik kom om 13.00 uur weer terug.

Het gaat vlug
Maar de weeën waren zo heftig dat ik al voelde dat ik het óf niet ging redden, óf het ging veel CIMG0132sneller. Ik dacht het laatste. Dus zou de verloskundige om 12.00 uur komen, tenzij eerder persdrang.
De weeën kwamen vlot op elkaar en het was maar op een manier op te vangen. Paul helemaal tegen mijn achterkant aan, handen op mijn heupen (precies op de goede plek, anders kreeg de arme jongen een snauw) en ik zwiepte al grommend en brullend mijn armen als boomtakken door de lucht.

Toen was ik mijn draai weer kwijt en wilde op bed. Kreeg ik al persdrang?? Ja hoor, ik voelde persdrang, dus schouders in de matras, billen in de lucht en Paul strak achter me voor tegendruk. Weer een perswee, dus ik riep: Bellen nu!
Voor ik t wist stond de verloskundige in mijn kamer en constateerde (we waren 40 minuten verder) 9 cm!
Op naar de hoge ademhaling…
CIMG0146Groot hoofd
Vanwege een eerdere zeer korte persfase bij Elin durfde de verloskundige de baarkruk niet aan.
12.00 (en ja de sirenes werden op dat moment getest ;)) uur had ik vo en mocht ik persen… Maar ja, ik durfde niet meer! Ik voelde dat ze groot was en dat t niet paste… Uiteindelijk moed verzameld en begonnen te persen. Toen het hoofdje stond bleek inderdaad dat het een groot hoofdje was en stond ik voor de fijne taak de volgende perswee helemaal weg te zuchten om de boel meer te laten oprekken. Nu ja, wat moet… En toen mocht ik de laatste pers geven. Ik liet van de weeromstuit de benen los en alle aanwezigen doken op mijn benen af om ruimte te houden. En daar was ze dan om 12.20, ons mooie meisje!

 

CIMG0161
Mijn grote wens om haar naar de borst te laten kruipen ging niet door de korte navelstreng én doordat ze zo moe was. Maar het aanleggen ging super, ze kon het meteen!! (lees hier meer)

Vervelend staartje
Alles leek aanvankelijk goed, maar ik bleef maar vloeien… Toen de pakken macaronisaus uit de vriezer kwamen en ik een injectie kreeg wist ik dat t niet helemaal goed was… Maar de vk had vertrouwen en ging weg. Toen ik naar de wc ging en daar zó hevig vloeide dat de kraamhulp in paniek raakte wist ik genoeg. De vk belde een ambulance voor me. Ik was een liter bloed kwijt en dat bloeden moest gestopt worden.
Enfin, in t ziekenhuis aangekomen ging t allemaal rap beter. De volgende ochtend mochten we lekker naar huis.

Geboorteplan; hoe maak je die?

In dit blog wil ik jullie wat meer vertellen over het ‘Geboorteplan’.

Het woord geboorteplan wekt bij sommige aanstaande moeders nogal wat weerstand op. Ik begrijp dat, immers, een geboorte is niet iets wat te plannen valt. Toch gebruik ook ik dit woord in gesprek met ouders. Maar… daar komt enige nuancering bij kijken! Want wat bedoel ik met een geboorteplan? Ik bedoel hiermee: een wensenlijst met zaken voor, tijdens en na de geboorte van een kindje. Een geboorte is niet te plannen, maar vooraf kan je je wel degelijk voorbereiden op keuzes die er te maken zijn voor, tijdens en ná de geboorte van je kind.

overlegWinst
Het eerste winstpunt zit wat mij betreft al in het in kaart brengen van je wensen. Je gaat dieper (samen met je partner) in op wat jullie willen wat er wel en niet gebeurt tijdens de geboorte. Door goed na te denken over wat je wilt ga je namelijk ook al zorgen dat je de meest ideale situatie creëert voor wat jullie willen. En daarmee is de kans op jullie ideale bevalling ook toegenomen!

Daarnaast is het ook een fijne manier om samen met je partner te focussen op de zwangerschap en geboorte. Een kind krijgen is iets wat de moeder fysiek doet, maar de partner kan een heel grote rol spelen bij de manier waarop dit verloopt (echt!).

badMag dat?…
Bij veel wensen van moeders wordt nogal eens de vraag gesteld of iets al dan niet mag. Je boft! Je woont in Nederland (daar ga ik even van uit als je dit leest) en je mag veel! Wat zeg ik… het is jullie bevalling, dus jullie bepalen wat wel en niet mag, kan en zal.

Gaat dat echt zo makkelijk? Nee, niet altijd. Het is iets wat nauw samenhangt met de keuze van je zorgverlener. De ene verloskundige is de andere niet, de ene gynaecoloog is de ander niet…

Maar we dwalen af.

Is daarmee een geboorteplan een soort rechtsgeldig iets? Nee! Maar door na te denken over wat je wel of niet wilt sta je tijdens de bevalling sterker in je schoenen en zal je beter ‘bij de tijd’ zijn om ergens wel/geen toestemming voor te geven (en dus weer dichter bij de bevalling komen die je voor ogen had).

borstvoeding tweelingPositief
Ok, we gaan de negatieve kant op met dit verhaal ;). Een geboorteplan is mijns inziens vooral iets positiefs. Schrijf hem vooral vanuit wat je wél wilt. Je bent ook al een heel eind door aan te geven dat je overleg wilt over elke ingreep/handeling die wordt voorgesteld.

Niet vergeten

Denk je bij het maken van je geboorteplan ook aan:

  • Wie pakt het kindje aan
  • Wat doe je met de placenta
  • Wil je de vliezen wel/niet laten breken

Hoe ziet het er uit?
Een geboorteplan heeft bij voorkeur niet meer dan één (1) A-4tje tekst, er is domweg niet altijd tijd om het goed door te nemen. Zorg ook altijd dat je jouw wensen tijdens de zwangerschap door hebt genomen met je zorgverlener. Zo weet je waar hij/zij wel en niet in mee wil gaan (wellicht een reden om te switchen van zorgverlener).

Eventueel na dat ene A-4tje wat bijlagen met extra informatie van jouw kant (maar houd er rekening mee dat niet alle dienstdoende zorgverleners tijd hebben om dit goed tot zich te nemen).

Nieuw
Nieuw in geboorteland zijn de geboorteplannen in pictogrammen. Ik vind ze super gaaf, want ze zijn kraakhelder en vlug te overzien. Bovendien geschikt voor meer visuele zorgverleners. Ik ben aan het stoeien geweest met een fictief geboorteplan en zo zou het er kunnen uitzien:

format geboorteplan

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wil jij zelf zo’n mooi plan maken? Mail me en je krijgt het bestand van me om te bewerken. Wil jij dat ik van jouw geboorteplan een visuele weergave maak? Dat kan! Mail me jouw geschreven versie en voor € 22,50 (ex BTW) maak ik een versie voor jou in Pdf-formaat.

Borstvoeding! deel 2: Jikke

Uit mijn vorige blog over borstvoeding werd al duidelijk dat het niet zonder slag of stoot ging, mijn kleine Elin de borst geven. Ik ben trots dat we tot een half jaar gekomen zijn, maar hoe… dat verdiende niet de schoonheidsprijs. Dat moest anders kunnen!

Goede voorbereiding
Zodra ik weer in verwachting was wist ik: dit keer ga ik me goed voorbereiden op het geven van borstvoeding. Wat stond hiervoor zoal op mijn lijstje?

  • Voorlichting bijwonen van een lactatiekundige
  • Een goede kolf kopen

Verder wist ik dat ik nooit, never ever en te nimmer meer op de klok wilde voeden, eerder wilde beginnen met het aanleggen van een vriezervoorraad en mn meisje (want die groeide in mijn buik) laten drinken tot ze niet meer wilde.

Welnu…
2 november 2009 daar was ze dan:

CIMG0174Ze kon niet met de navelstreng in tact aan de borst, want de streng was domweg te kort. Dus na het doorknippen legden we Jikke (want zo heet ze) bij mijn borst. Ze nam een flinke hap en dronk meteen! Wat een natuurtalent!

En dat bleef zo gaan! In de kraamweek groeide ze met 100 (!!!) gram per dag en al mijn stuwing dronk ze ogenschijnlijk moeiteloos weg. Wat ging dat fijn zeg!

We hadden heel snel samen de slag te pakken. Jikke deed niet aan schema’s en ik ook niet.

 

 

08012010151Ze groeide en groeide en ik wilde niet te laat beginnen met het aanleggen van een vriezervoorraad (nooit meer wilde ik stress hebben van/om/tijdens kolven op mijn werk).

 

 

 

Kolven
Nou mijn Medela Freestyle deed wat ie moest en mijn borsten vonden dat prima, zie hier mijn eerste kolfopbrengst na een week of twee:

10122009107Ik barste zowat uit elkaar van trots! Ik kolfde vrolijk verder, propte de vriezer voller en voller en na een week of zes was ik er (eigenlijk nog niet) aan toe dat Paul haar een oefensessie met de fles zou bieden…

Flesweigeraar!
Alle begin is moeilijk dus we hadden alle vertrouwen dat Paul Jikke zou kunnen voeden als we maar regelmatig zouden oefenen…

Ok, na wekenlang weigeren begonnen we in te zien dat onze dame een eigen willetje had (oh boy, little did we know!). Ze wilde niet drinken uit een fles. Niet uit de 7 verschillende merken flessen waar we een kapitaal op stuk sloegen, niet uit tuitbekers, niet uit cupjes, niet van lepeltjes. Niets, noppes nada. Maar… inmiddels moest ik wel weer werken (ze was nu ruim vijf maanden). Bij de opvang weigerde ze ook categorisch ondanks dat de geweldige juffen uren en uren met haar op de arm liepen. De borstvoeding liep als een tierelier en nu dit weer! Ik kon dus niet gaan werken. Gelukkig kon ik haar een paar keer mee naar kantoor nemen en verder thuis werken.

Dan toch!
En dan ineens op een dag gaat ze zomaar uit de fles drinken, alsof ze nooit anders gedaan heeft 🙂 Ik kan weer normaal aan het werk zoals ik al wilde (alwaar het kolven prima gaat met mijn supersonische dubbelzijdige handsfree kolfbeest!), alles gaat heerlijk!

Vakantie
Jikke is rond de acht maanden als we op vakantie gaan (voeden geen punt uiteraard!).

02072010394 OLYMPUS DIGITAL CAMERAWe hebben een heerlijke vakantie in Drenthe, alwaar Jikke héél veel bij mij drinkt, want er is een hittegolf aan de gang.

Na de vakantie werk ik nog mee aan een interview voor een nieuwe kolf (wat leuk was omdat er een fotoshoot aan vast zat).

 

 

 

 

jikkeDe ooievaar
Het voeden gaat heerlijk, het kolven gaat top (mn vriezer ligt mudvol). En dan ineens… Blijk ik in verwachting van ons derde kindje! Super duper geweldig natuurlijk! Alleen ons dametje met karakter besluit dat drinken bij mama niet meer zo leuk is… En zo merk ik met 9,5 maand dat ze steeds minder drinkt, of eigenlijk ineens bijna niet. Ik ben een wandelende hormonenbom en hier totaal niet aan toe nog! Het gaat juist zo fijn! In een ultieme poging Jikke nog aan de borst te laten drinken verzamelen we ons met zn vieren (Elin en Paul ook) op ons bed waar ze nog (voor mij?) een paar slokjes drinkt… En dat was het dan… (ik moet weer janken als ik er aan denk).

Kunstvoeding
Tsja… Daar zit je dan… Volle vriezer kindje dat graag je melk drinkt, maar door de nieuwe zwangerschap gaat kolven heel lastig (doet ook zeer bij me), wat te doen? Het plan is het volgende: Ik laat haar langzaam wennen aan kunstvoeding (door de moedermelk in de flessen af te bouwen) en dan laat ik haar thuis de vriezer leegdrinken.

Nou… Dat liep anders! Jikke bliefde geen poedermelk! Maar kolven ging ook niet meer… Schakelen dus. We hebben uiteindelijk de poedermelk met 10 cc per dag verhoogd tot ze op volledige poedermelk zat. De vriezer was nog niet leeg, maar ik durfde mijn pittige karaktertje niet weer te laten wennen aan de smaak van moedermelk, omdat ik niet wist hoe lang de geslonken voorraad mee zou gaan (en hoe ik dan weer poedermelk aan kon bieden) enfin… Wéér tranen want ik kon de melk aan niemand kwijt en heb alles door de gootsteen gespoeld.

Jullie zien: bij elk kind gaat de borstvoeding beter! Volgende keer vertel ik over de rest van mijn bortsvoedingsavontuur 🙂