Tag archieven: Bevalling

De mooiste quotes van… Ina May Gaskin

Zoals jullie waarschijnlijk wel weten is een van de (zo niet dé) bekendste vroedvrouwen ter wereld: Ina May Gaskin. Ik ben dol op haar boeken en las tijdens mijn zwangerschappen ‘Spirituele Verloskunde’ en ‘Ina Mays guide to childbirth’. Als je bij mij de cursus Hypnobirthing volgt zal je er ook dingen uit terug horen.

In 2017 was ze in Nederland en heb ik heerlijk kunnen genieten van haar verhalen en ervaringen. Zo gaf ze onder andere antwoord op een vraag uit de zaal ‘hoe kunnen we er voor zorgen dat er minder geknipt wordt tijdens de bevalling. Het antwoord was nogal Cruyffiaans:

“Do not… pick up the scissors”

Het was ontzettend grappig, maar ook waar natuurlijk!

In dit blog vind je nog meer uitspraken van haar. Geniet ervan en neem tot je wat bij jóu past!


“There is no other organ quite like the uterus. If men had such an organ they would brag about it. So should we.”

“Remember this, for it is as true and true gets: Your body is not a lemon. You are not a machine. The Creator is not a careless mechanic. Human female bodies have the same potential to give birth well as aardvarks, lions, rhinoceri, elephants, moose, and water Buffalo.”

“Whenever and however you give birth, your experience will impact your emotions, your mind, your body, and your spirit for the rest of your life.”

“If a woman doesn’t look like a goddess during labor, then someone isn’t treating her right.”

“Good beginnings make a positive difference in the world, so it is worth our while to provide the best possible care for mothers and babies throughout this extraordinarily influential part of life.”

“Choosing where and how you will give birth is one of the most important preparations you can make for a good breastfeeding experience.”

“When we as a society begin to value mothers as the givers and supporters of life, then we will see social change in ways that matter.”

“Let your monkey do it!”

“Our sphincters are shy & our sphincters do not obey orders”

“Gardeners know that you must nourish the soil if you want healthy plants. You must water the plants adequately, especially when seeds are germinating and sprouting, and they should be planted in a nutrient-rich soil. Why should nutrition matter less in the creation of young humans than it does in young plants? I’m sure that it doesn’t.”

“Even if it has not been your habit throughout your life so far, I recommend that you learn to think positively about your body.”

“The state of relaxation of the mouth and jaw is directly correlated to the ability of the cervix, the vagina, and the anus to open to full capacity.”

“Breast stimulation is especially effective in starting labor at term when it is combined with sexual intercourse. Unless your partner is an abysmally poor lover, this combination is by far the most enjoyable method of induction.”

“It’s easy to scare women. It’s even profitable to scare women… But it’s not nice, so let’s stop it.”

Brrr… Koude voeten!

Wist je dat kou tijdens de bevalling van invloed is op hoe (snel) je bevalt? Als je al een kindje hebt dan heb je dat misschien zelfs wel aan den lijve ondervonden. Vind je het leuk om te weten wat de invloed is? Lees dan snel verder!

Vlot bevallen

Wanneer je tot in detail wilt weten hoe je de omstandigheden tijdens jouw bevalling zo gunstig mogelijk wilt krijgen dan zou ik lekker op cursus komen bij me, maar hier een beknopte uitleg:

Je bevalt zo vlot en makkelijk mogelijk in de voor jou ideale omgeving. Dat kan thuis zijn of in het ziekenhuis, in een geboortehuis, kraamhotel en in een beter klimaat zelfs gewoon buiten. Als het maar een plek is waar jij je veilig voelt.

adre

Adrenaline

Voor die vlotte baring is het van belang dat je je lijf in staat stelt om oxytocine aan te maken. Dit hormoon zorgt ervoor dat je baarmoeder samentrekt. Dit samentrekken is nodig om ontsluiting te krijgen en uiteindelijk je baby geboren te laten worden.

Een ander fijn stofje wat je aanmaakt tijdens de bevalling zijn endorfines. Dit is een natuurlijke pijnstiller (sterker dan morfine!). Ben je een sportief iemand, dan ken je vast de runnershigh wel. Ook endorfines 🙂

Nou, de kop heeft het over adrenaline. Welnu, adrenaline komt onder andere vrij bij angst, stress en… kou! En adrenaline zorgt ervoor dat oxytocine en endorfines worden ’tegengewerkt’. Adrenaline in je lijf zorgt dus dat de bevalling trager verloopt en je meer ongemak zult ervaren.

Overigens is adrenaline wel degelijk ergens goed voor hoor, maar daar hoor je meer over in de cursus.

Warmte

Voor die fijne bevalling moet je dus die adrenaline buiten de deur houden (of liever buiten je lijf). Een van de dingen die je daar voor kunt doen is zorgen voor warmte. Lekker in bad of onder de douche. Maar warme kleren (laagjes zijn vaak fijn) zijn ook prettig. Vergeet in geen geval te zorgen voor sokken! Koude voeten kunnen echt belemmerend werken. De verwarming een graadje hoger is ook lekker. Warme thee bij de hand is ook fijn (thermoskannetje klaar zetten). of een massage met warme olie…

Heb jij meer tips? deel ze gerust op mijn Facebook-pagina, leuk!

 

When you know better you do better

De laatste jaren van mijn leven leef ik heel erg volgens de titel van dit blog: When you know better you do better. Op het gebied van voeding nemen we als gezin elk jaar een verandering aan (denk aan, geen pakjes, minder vlees etc). Uiteraard is niet elke verbetering op slag haalbaar voor ons. Maar ik vind het principe van het nemen van babysteps namelijk ook heel mooi en goed!

blikveldRuimer blikveld
Wat heeft dit alle nu te maken met mijn werk als geboortewerker? Nou eigenlijk heel veel! Door mijn werk als doula in eerste instantie en mijn werk als HypnoBirthing-docente in tweede instantie heb ik zoveel mensen leren kennen (veelal online). Veel van deze mensen hebben een andere, ruimere kijk op de wereld. Deze mensen hebben gemaakt dat ik véél meer open ben gaan staan voor andere dingen. Mijn blikveld is verruimd. Ik merk dat ik daardoor ook minder oordelend ben over mensen en hun keuzes.

biologischDagelijks leven
In mijn dagelijks leven probeer ik ook geleerde dingen in praktijk te brengen. Zo eet ik al ruim twee jaar geen geraffineerde suikers en witmeel meer. We proberen als het binnen ons budget past zoveel mogelijk biologisch te eten (dingen als eieren en kip standaard), we hebben een klein moestuintje en ik gebruik geen wegwerp maandverband en tampons meer.

huid op huidZwangerschap en geboorte
Ik merk dat ik een beetje hap snap schrijf, maar ik heb wel een punt te maken!

Vaak hoor je aanstaande ouders praten over de komst van hun kindje: “Ach, ik zie wel wat er gebeurt, het komt zoals het komt en wat moet dat moet…”

Daar ben ik het maar deels mee eens. We komen terug bij de titel van dit blog: When you know better you do better. Je goed voorbereiden op de geboorte heeft veel zin! Je kan immers voor keuzes komen te staan tijdens de geboorte waar je misschien nog niet eerder over hebt nagedacht. Het vraagt véél van een barende vrouw om geheel blanco een keuze te maken die wel overwogen is.

format geboorteplanGeboorteplan
Ik probeer als doula en HypnoBirthing-docente te zorgen dat je goed beslagen ten ijs komt. Dat je weet waar je allemaal over na kunt denken, zodat je daar een bewuste en weloverwogen keuze voor kunt maken. Ik stimuleer je na te denken over keuzes, opties, mogelijkheden. Soms lijken zaken zo vanzelfsprekend, voor jezelf, maar misschien ook voor je zorgverlener. En voor sommige ouders is dat goed. Andere ouders zouden misschien liever andere keuzes maken. En dat mag!

Het is altijd goed om na te denken over jouw wensen en keuzes en die vast te leggen in, wat in de volksmond heet, een geboorteplan. Dit bespreek je met je zorgverlener en zorgt dat je op een lijn komt (lees: zoek een zorgverlener die mee werkt aan wat jij wilt).

Keuzes
Ik kan zeggen dat ik elke keer met een goed gevoel terug keek op de geboorte van mijn kinderen. Maar ik kan ook zeggen dat ik bij elke geboorte terugkijk en dan denk: “Als ik dit of dat had geweten, dan had ik een andere keuze gemaakt.”

Spijt heb ik daar niet van, want elke keer deed ik het zo goed mogelijk met de kennis die ik op dat moment had.

Geboorte van Olle, in bad

De geboorte van ons derde kindje mag hier natuurlijk ook niet ontbreken. Het verhaal was al eerder te lezen op deze site: Platform voor mooie geboorteverhalen.

Na een fluxus bij de thuisgeboorte van ons tweede kind had ik een indicatie voor een ziekenhuisbevalling. Normaal gezien zou ik een infuus krijgen. Dat wilde ik niet, dus ik had bedongen om bij aankomst in het ziekenhuis alleen een ‘waaknaald’ te krijgen. Verder had ik mij voorbereid met yoga en HypnoBirthing-technieken.

Van donderdag op vrijdag had ik heel veel harde buiken en wat voorweeën, dus een slechte nacht. Om 4.20 kreeg ik ‘echte’ weeën, een uur lang om de 5 minuten. Ik dacht dus: actie, want als het doorzet kan het snel gaan! Paul dus in de telefoon geklommen en de meiden werden om 6 uur opgehaald. M’n zus was onderweg om bij de bevalling te zijn en m’n moeder kwam ook om de meiden ’s middags op te vangen.

Welnu: alles goed en wel geregeld: weeën weg! De verloskundige kwam om 8 uur en ik zei al, “het is gestopt, dus je bent er voor niks”. En inderdaad, 1 centimeter ontsluiting en half verstreken, dat kon al weken zo zijn!

Ik voelde me schuldig naar mijn moeder en zus, want ze waren onderweg voor niks! Maar dat vonden ze niet erg, ze hadden ’t hele weekend en bleven gewoon gezellig.

Dus we hebben er een gezellige middag van gemaakt. Voor het eten ging ik voor old times sake met m’n zus in bad en toen begon er weer wat te spelen in mn buik. Van 17.30 tot 20.30 rommelde het erg, maar het stopte weer. Om 21 uur ging iedereen maar naar bed om toch vast wat te tukken.

In bed kreeg ik om 21.30 een serieuze wee (met een hoofdletter S). Tot 22.00 waren ze om de tien minuten en daarna meteen om de 5. Om 22.15 de verloskundige gebeld. Ik wilde nu wel gecheckt worden voor de nacht. Om 22.45 was ze er. Ik had nu 2 centimeter ontsluiting en was volledig week. Het was nu dus wél begonnen. De verloskundige wilde eigenlijk nog niet naar het ziekenhuis. Maar ik wilde het er niet op aan laten komen, wetende dat het bij mij na 4 centimeter zó gepiept is. Dus ze belde het ziekenhuis en er was plek en het bad was vrij.

Dus alles ingepakt en op naar Nieuwegein (half uur rijden). M’n zus moest erg om me lachen omdat ik de weeën super geconcentreerd benaderde en tussendoor maar gezellig zat te kletsen.

Om 23.45 waren we in de verloskamer waar ik moest wachten op een infuusnaald (just in case). Om 00.10 (hoera, geen 1 aprilkindje!) ging ik in bad. Het was niet zo’n bevalbad dat je op tv wel ziet, maar meer een groot ligbad. Ik had elektrische kaarsjes mee, de thermostaat ging op 30 (echt!) en het badwater keurig op 35 graden (dat lijkt koud, maar is juist heerlijk om te bevallen).

De verloskundige liet ons alleen en ik ging zoeken naar een goede houding om de weeën op te vangen. M’n lijf helemaal slap en rustig ademen. Het ging prima! Na een half uur (inmiddels was t 1 uur) kwam de verloskundige weer en had ik 4-5 centimeter ontsluiting. Daar waar anderen vrouwen op dat moment denken: ik moet nu nog 6 uur, wist ik: há mooi, binnen een uur ben ik klaar!

Ik ging zo goed mogelijk verder met mn lijf helemaal ontspannen en slap houden en rustig ademen. Dat ging op een paar weeën na super goed, en echt: dan heb je geen pijn!

Op een gegeven moment was m’n zus weg (die bleek zich buiten de afdeling te hebben gesloten) maar die was net op tijd voor het laatste stukje. Onderwijl gaf ik steeds iemand aanwijzingen om het badwater iets warmer/kouder te maken en goot Paul water in m’n mond.

Volledig ontspannen tijdens de laatste fase van de geboorte

Volledig ontspannen tijdens de laatste fase van de geboorte

Toen kreeg ik om 1.45 persdrang (ik werd niet meer getoucheerd) en was ik 2 persweeën helemaal overgeleverd aan mijn lijf (ik probeerde zo goed mogelijk te ontspannen) en (even ranzig) toen werkte mijn lijf het laatste beetje ontlasting eruit en meteen(!) stond het hoofdje. Dus Olle werd zonder persen door mij heel vlot geboren (geen scheurtjes of niks). Wel bleek ie de navelstreng 4(!) keer om zijn nek te hebben en daardoor was zijn koppie helemaal blauw. Zn lijfje was wel prachtig roze.

Omdat ik zo weinig bloedverlies had (joepie!) mocht de placenta ook in bad geboren worden. Toen alles klaar was gingen we naar de kamer en lekker beschuit eten.

Omdat alles zo goed was gegaan zijn we om 4.30 met de taxi naar huis gegaan.

Dans mama dans!

Bewegen tijdens je zwangerschap is niet alleen gezond, het kan natuurlijk ook ontzettend leuk zijn! Een van de dingen die elke moeder kan doen is natuurlijk dansen!

Dan kan georganiseerd (bijvoorbeeld bij een dancing for birth cursus), maar wat houdt je tegen om lekker de huiskamer door te zwieren? Je lijf beweegt zoals jij dat fijn vindt, en je maakt tonnen fijne hormonen aan!

Ik heb wat mooie filmpjes voor jullie verzameld waar we (hoog)zwangere dames in actie zien.

 

De thuisgeboorte van Jikke

Als doula en zwangerschapsdocent vind ik het natuurlijk ontzettend leuk om de geboorte van mijn kinderen met jullie te delen. Misschien waren ze niet allemaal ‘volgens het boekje’, maar ze hebben mij (behalve drie prachtige kinderen) veel gebracht aan ervaring, wijsheid, kracht. Vandaag deel ik met jullie de geboorte van Jikke. Het verhaal schreef ik 3 dagen na haar geboorte. Wellicht zou ik het nu, zes jaar later, anders optekenen, maar ik laat het staan zoals het was.

Plons
Zondagavond 1 november ben ik uit mijn slaap gehouden door voorweeën, tot half 3. Ik maakte me nog geen illusies, want die weeën, tsja, die had ik al een paar keer meer gehad.
Maar, om 5.43 werd ik wakker van een plonsje… Paul wakker gemaakt om even te helpen inspecteren… Mn vliezen? Tsja… wat anders! Paul vroeg (even praktisch als altijd…) hoe lang het nu nog ging duren en of ie nou wél of niet kon gaan werken… Nu ja, nog geen weeën, dus ik wist t niet. Om na een kwartier tot inzicht te komen dat voor Elin zorgen, boodschappen doen etc met gebroken vliezen niet zo handig was en wellicht een beetje te nat ;). Maar er werd voor ons besloten, want om 6.15 kwam de eerste wee. Ze kwamen meteen wel wat frequent, dus de boel was in gang!!

laatste buikfotoPaul belde onze oppas voor Elin en onze doula, Antoinette! Beiden onderweg en wij verder met onze dingetjes doen.

Elin werd wakker en ik kon haar blij maken dat ze naar Miriam mocht. “Mag ik dan met de bus mama?” Natuurlijk schatje, maar weet je ook waarom je naar Miriam gaat?
“Nee…” Nou… je zusje komt eraan! Waarna Elin zich tot haar zus in mijn buik wendde en een heel verhaal begon 🙂 (mama in tranen…)

Inmiddels was Antoinette er en Elin was weg, dus tijd om even te douchen.

Het is gaat goed!
Om 8.30 kwam onze verloskundige. Goed nieuws: helemaal verstreken én 2cm ontsluiting. Joehoee!!! Dat had ik bij Elin na 24 uur nog niet!

Verder met weeën opvangen al uit t raam turend en een beetje kletsend en drinkend.
Om 10.00 uur was ik het zat beneden en ging naar boven om daar m’n draai te vinden. Paul bleef in mijn schaduw. De weeën werden zwaarder en om 11.00 uur had ik 4 cm. Mooi zei de verloskundige, dat is 2 cm per uur, ik kom om 13.00 uur weer terug.

Het gaat vlug
Maar de weeën waren zo heftig dat ik al voelde dat ik het óf niet ging redden, óf het ging veel CIMG0132sneller. Ik dacht het laatste. Dus zou de verloskundige om 12.00 uur komen, tenzij eerder persdrang.
De weeën kwamen vlot op elkaar en het was maar op een manier op te vangen. Paul helemaal tegen mijn achterkant aan, handen op mijn heupen (precies op de goede plek, anders kreeg de arme jongen een snauw) en ik zwiepte al grommend en brullend mijn armen als boomtakken door de lucht.

Toen was ik mijn draai weer kwijt en wilde op bed. Kreeg ik al persdrang?? Ja hoor, ik voelde persdrang, dus schouders in de matras, billen in de lucht en Paul strak achter me voor tegendruk. Weer een perswee, dus ik riep: Bellen nu!
Voor ik t wist stond de verloskundige in mijn kamer en constateerde (we waren 40 minuten verder) 9 cm!
Op naar de hoge ademhaling…
CIMG0146Groot hoofd
Vanwege een eerdere zeer korte persfase bij Elin durfde de verloskundige de baarkruk niet aan.
12.00 (en ja de sirenes werden op dat moment getest ;)) uur had ik vo en mocht ik persen… Maar ja, ik durfde niet meer! Ik voelde dat ze groot was en dat t niet paste… Uiteindelijk moed verzameld en begonnen te persen. Toen het hoofdje stond bleek inderdaad dat het een groot hoofdje was en stond ik voor de fijne taak de volgende perswee helemaal weg te zuchten om de boel meer te laten oprekken. Nu ja, wat moet… En toen mocht ik de laatste pers geven. Ik liet van de weeromstuit de benen los en alle aanwezigen doken op mijn benen af om ruimte te houden. En daar was ze dan om 12.20, ons mooie meisje!

 

CIMG0161
Mijn grote wens om haar naar de borst te laten kruipen ging niet door de korte navelstreng én doordat ze zo moe was. Maar het aanleggen ging super, ze kon het meteen!! (lees hier meer)

Vervelend staartje
Alles leek aanvankelijk goed, maar ik bleef maar vloeien… Toen de pakken macaronisaus uit de vriezer kwamen en ik een injectie kreeg wist ik dat t niet helemaal goed was… Maar de vk had vertrouwen en ging weg. Toen ik naar de wc ging en daar zó hevig vloeide dat de kraamhulp in paniek raakte wist ik genoeg. De vk belde een ambulance voor me. Ik was een liter bloed kwijt en dat bloeden moest gestopt worden.
Enfin, in t ziekenhuis aangekomen ging t allemaal rap beter. De volgende ochtend mochten we lekker naar huis.

Geboorteplan; hoe maak je die?

In dit blog wil ik jullie wat meer vertellen over het ‘Geboorteplan’.

Het woord geboorteplan wekt bij sommige aanstaande moeders nogal wat weerstand op. Ik begrijp dat, immers, een geboorte is niet iets wat te plannen valt. Toch gebruik ook ik dit woord in gesprek met ouders. Maar… daar komt enige nuancering bij kijken! Want wat bedoel ik met een geboorteplan? Ik bedoel hiermee: een wensenlijst met zaken voor, tijdens en na de geboorte van een kindje. Een geboorte is niet te plannen, maar vooraf kan je je wel degelijk voorbereiden op keuzes die er te maken zijn voor, tijdens en ná de geboorte van je kind.

overlegWinst
Het eerste winstpunt zit wat mij betreft al in het in kaart brengen van je wensen. Je gaat dieper (samen met je partner) in op wat jullie willen wat er wel en niet gebeurt tijdens de geboorte. Door goed na te denken over wat je wilt ga je namelijk ook al zorgen dat je de meest ideale situatie creëert voor wat jullie willen. En daarmee is de kans op jullie ideale bevalling ook toegenomen!

Daarnaast is het ook een fijne manier om samen met je partner te focussen op de zwangerschap en geboorte. Een kind krijgen is iets wat de moeder fysiek doet, maar de partner kan een heel grote rol spelen bij de manier waarop dit verloopt (echt!).

badMag dat?…
Bij veel wensen van moeders wordt nogal eens de vraag gesteld of iets al dan niet mag. Je boft! Je woont in Nederland (daar ga ik even van uit als je dit leest) en je mag veel! Wat zeg ik… het is jullie bevalling, dus jullie bepalen wat wel en niet mag, kan en zal.

Gaat dat echt zo makkelijk? Nee, niet altijd. Het is iets wat nauw samenhangt met de keuze van je zorgverlener. De ene verloskundige is de andere niet, de ene gynaecoloog is de ander niet…

Maar we dwalen af.

Is daarmee een geboorteplan een soort rechtsgeldig iets? Nee! Maar door na te denken over wat je wel of niet wilt sta je tijdens de bevalling sterker in je schoenen en zal je beter ‘bij de tijd’ zijn om ergens wel/geen toestemming voor te geven (en dus weer dichter bij de bevalling komen die je voor ogen had).

borstvoeding tweelingPositief
Ok, we gaan de negatieve kant op met dit verhaal ;). Een geboorteplan is mijns inziens vooral iets positiefs. Schrijf hem vooral vanuit wat je wél wilt. Je bent ook al een heel eind door aan te geven dat je overleg wilt over elke ingreep/handeling die wordt voorgesteld.

Niet vergeten

Denk je bij het maken van je geboorteplan ook aan:

  • Wie pakt het kindje aan
  • Wat doe je met de placenta
  • Wil je de vliezen wel/niet laten breken

Hoe ziet het er uit?
Een geboorteplan heeft bij voorkeur niet meer dan één (1) A-4tje tekst, er is domweg niet altijd tijd om het goed door te nemen. Zorg ook altijd dat je jouw wensen tijdens de zwangerschap door hebt genomen met je zorgverlener. Zo weet je waar hij/zij wel en niet in mee wil gaan (wellicht een reden om te switchen van zorgverlener).

Eventueel na dat ene A-4tje wat bijlagen met extra informatie van jouw kant (maar houd er rekening mee dat niet alle dienstdoende zorgverleners tijd hebben om dit goed tot zich te nemen).

Nieuw
Nieuw in geboorteland zijn de geboorteplannen in pictogrammen. Ik vind ze super gaaf, want ze zijn kraakhelder en vlug te overzien. Bovendien geschikt voor meer visuele zorgverleners. Ik ben aan het stoeien geweest met een fictief geboorteplan en zo zou het er kunnen uitzien:

format geboorteplan

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wil jij zelf zo’n mooi plan maken? Mail me en je krijgt het bestand van me om te bewerken. Wil jij dat ik van jouw geboorteplan een visuele weergave maak? Dat kan! Mail me jouw geschreven versie en voor € 22,50 (ex BTW) maak ik een versie voor jou in Pdf-formaat.

Vaders

Dit blog schreef ik eerder voor het doulablog.


Voor mijn vader die er was toen ik werd geboren en er nog steeds voor me is. En voor mijn Paul die er was en is, altijd.

vaders

Iedereen kent ze wel, de mannen die denken dat ze niks voor hun vrouw kunnen betekenen tijdens de bevalling, bang zijn voor wat er gaat komen en die zich welhaast reddeloos verloren lijken te voelen. Op voorhand al. Vaders verdienen veel meer credits dan ze zelf denken (dus voel je vrij om dit blog te delen met (aanstaande) vaders!).

Wie dit blog regelmatig leest of bekend is met het werk van doula’s weet dat we er zijn voor de moeder. En dus zijn we er ook voor de vader. Want door onze aanwezigheid heeft de vader zijn handen en hoofd vrij. En zo kan hij er zijn voor haar, juist wanneer zij hem nodig heeft.
Als doula kan je de vader hierbij helpen: je betrekt hem bij de voorbereiding, bereidt ook hem voor op wat kan gaan komen. En als de geboorte in volle gang is? Je stelt hem gerust, geeft hem complimentjes en af en toe een zetje in de rug, fluistert een hint in het oor. Want zijn vrouw en hun kind, zij hebben hem nodig! Niet per se de washandjes, massages of de flesjes water, nee, zijn betrokkenheid is gewenst. Dus als hij je vragend aankijkt? Dan bevestig je met een knik of met een warme blik. En mocht zijn vrouw hem niet zo vriendelijk bejegenen (hoewel je daar op voorhand toch wel een kleine waarschuwing over uit kan sturen), dan leg je uit dat dat een veelvoorkomende en normale reactie is in het proces waar zijn vrouw zich in bevindt.

En dan wordt hun kindje geboren! Dan moet je ze eens zien, die mannen! Zoals je bij de moeder een transformatie ziet, is die er bij de vaders ook. In dat kader wil ik graag mijn eerste bevalling als doula met jullie delen.

De geboorte van een vader
Dit is zo’n vader als eerder beschreven. Een super-lieverd, maar oh zo bang voor wat zijn allerliefste moet gaan doorstaan. Zou hij dat wel aan kunnen, haar te zien met pijn? Zou hij haar kunnen helpen? En wat als het allemaal anders gaat en er een keizersnede volgt? In dat geval ga ik mee naar de OK, want naalden en operatiekamers!
Ik stel hem gerust: Het komt goed, ik zal er zijn, voor haar, maar ook voor jou.

En daar is de grote dag, een inleiding. De aanstaande moeder heeft alles in kannen en kruiken voor haar man. Tassen vol eten, drinken. Daar hoeft hij (en zij!) zich in ieder geval niet druk om te maken. De bevalling komt goed op gang en hij doet het volgens het boekje! Gaat mee onder de douche, laat zich fijnknijpen en rukt washandjes aan. Ik zorg dat er wat van de proviand in zijn mond komt en hij kan er zijn, voor haar.

En dan wordt het spannend: de baby heeft het niet meer goed in de buik en moet geboren worden, met spoed! Volgens afspraak blijft papa tijdens de keizersnede op de gang; ik ga mee tot moeder in slaap is en moet wachten bij de kinderarts. Wat een geluk, 18.00 uur: een gezonde dochter!
Door naar papa op de gang. Papa ziet wat bleek en weet van de zenuwen even niet meer hoe de kleine meid heet. Zijn dochter moet door naar de kinderafdeling en brult het uit in de reiscouveuse. Aangekomen op de medium care wordt dochter op het aankleedkussen gelegd om te worden gewogen et cetera. En maar huilen… Hulpeloos kijkt de kersverse vader van achter naar de verpleegkundige die slagvaardig te werk gaat met zijn dochter. “Toe maar”, fluister ik in zijn oor, “ga maar bij je dochter staan, raak haar maar aan.” En dan gebeurt het: Die ene hand van papa op de arm van zijn dochter. Ze stopt met huilen! En daar, op dat moment, staat de tijd heel eventjes stil. 18:15 uur: de geboorte van een vader…

Vaders, wat zijn ze belangrijk!

Soms vragen sceptici zich af of een doula de taak van de vader niet overneemt. Ik denk dat een doula er voor zorgt dat een vader in volle glorie vader kan worden en zijn, en een fantastische geboortepartner voor zijn vrouw.