Uit mijn vorige blog over borstvoeding werd al duidelijk dat het niet zonder slag of stoot ging, mijn kleine Elin de borst geven. Ik ben trots dat we tot een half jaar gekomen zijn, maar hoe… dat verdiende niet de schoonheidsprijs. Dat moest anders kunnen!

Goede voorbereiding
Zodra ik weer in verwachting was wist ik: dit keer ga ik me goed voorbereiden op het geven van borstvoeding. Wat stond hiervoor zoal op mijn lijstje?

• Voorlichting bijwonen van een lactatiekundige
• Een goede kolf kopen

Verder wist ik dat ik nooit, never ever en te nimmer meer op de klok wilde voeden, eerder wilde beginnen met het aanleggen van een vriezervoorraad en mn meisje (want die groeide in mijn buik) laten drinken tot ze niet meer wilde.

Welnu…
2 november 2009 daar was ze dan:

Ze kon niet met de navelstreng in tact aan de borst, want de streng was domweg te kort. Dus na het doorknippen legden we Jikke (want zo heet ze) bij mijn borst. Ze nam een flinke hap en dronk meteen! Wat een natuurtalent!

En dat bleef zo gaan! In de kraamweek groeide ze met 100 (!!!) gram per dag en al mijn stuwing dronk ze ogenschijnlijk moeiteloos weg. Wat ging dat fijn zeg!

We hadden heel snel samen de slag te pakken. Jikke deed niet aan schema’s en ik ook niet.

Ze groeide en groeide en ik wilde niet te laat beginnen met het aanleggen van een vriezervoorraad (nooit meer wilde ik stress hebben van/om/tijdens kolven op mijn werk).

Kolven
Nou mijn Medela Freestyle deed wat ie moest en mijn borsten vonden dat prima, zie hier mijn eerste kolfopbrengst na een week of twee:

Ik barste zowat uit elkaar van trots! Ik kolfde vrolijk verder, propte de vriezer voller en voller en na een week of zes was ik er (eigenlijk nog niet) aan toe dat Paul haar een oefensessie met de fles zou bieden…

Flesweigeraar!
Alle begin is moeilijk dus we hadden alle vertrouwen dat Paul Jikke zou kunnen voeden als we maar regelmatig zouden oefenen…

Ok, na wekenlang weigeren begonnen we in te zien dat onze dame een eigen willetje had (oh boy, little did we know!). Ze wilde niet drinken uit een fles. Niet uit de 7 verschillende merken flessen waar we een kapitaal op stuk sloegen, niet uit tuitbekers, niet uit cupjes, niet van lepeltjes. Niets, noppes nada. Maar… inmiddels moest ik wel weer werken (ze was nu ruim vijf maanden). Bij de opvang weigerde ze ook categorisch ondanks dat de geweldige juffen uren en uren met haar op de arm liepen. De borstvoeding liep als een tierelier en nu dit weer! Ik kon dus niet gaan werken. Gelukkig kon ik haar een paar keer mee naar kantoor nemen en verder thuis werken.

Dan toch!
En dan ineens op een dag gaat ze zomaar uit de fles drinken, alsof ze nooit anders gedaan heeft 🙂 Ik kan weer normaal aan het werk zoals ik al wilde (alwaar het kolven prima gaat met mijn supersonische dubbelzijdige handsfree kolfbeest!), alles gaat heerlijk!

Vakantie
Jikke is rond de acht maanden als we op vakantie gaan (voeden geen punt uiteraard!).

We hebben een heerlijke vakantie in Drenthe, alwaar Jikke héél veel bij mij drinkt, want er is een hittegolf aan de gang.

Na de vakantie werk ik nog mee aan een interview voor een nieuwe kolf (wat leuk was omdat er een fotoshoot aan vast zat).

De ooievaar
Het voeden gaat heerlijk, het kolven gaat top (mn vriezer ligt mudvol). En dan ineens… Blijk ik in verwachting van ons derde kindje! Super duper geweldig natuurlijk! Alleen ons dametje met karakter besluit dat drinken bij mama niet meer zo leuk is… En zo merk ik met 9,5 maand dat ze steeds minder drinkt, of eigenlijk ineens bijna niet. Ik ben een wandelende hormonenbom en hier totaal niet aan toe nog! Het gaat juist zo fijn! In een ultieme poging Jikke nog aan de borst te laten drinken verzamelen we ons met zn vieren (Elin en Paul ook) op ons bed waar ze nog (voor mij?) een paar slokjes drinkt… En dat was het dan… (ik moet weer janken als ik er aan denk).

Kunstvoeding
Tsja… Daar zit je dan… Volle vriezer kindje dat graag je melk drinkt, maar door de nieuwe zwangerschap gaat kolven heel lastig (doet ook zeer bij me), wat te doen? Het plan is het volgende: Ik laat haar langzaam wennen aan kunstvoeding (door de moedermelk in de flessen af te bouwen) en dan laat ik haar thuis de vriezer leegdrinken.

Nou… Dat liep anders! Jikke bliefde geen poedermelk! Maar kolven ging ook niet meer… Schakelen dus. We hebben uiteindelijk de poedermelk met 10 cc per dag verhoogd tot ze op volledige poedermelk zat. De vriezer was nog niet leeg, maar ik durfde mijn pittige karaktertje niet weer te laten wennen aan de smaak van moedermelk, omdat ik niet wist hoe lang de geslonken voorraad mee zou gaan (en hoe ik dan weer poedermelk aan kon bieden) enfin… Wéér tranen want ik kon de melk aan niemand kwijt en heb alles door de gootsteen gespoeld.

Jullie zien: bij elk kind gaat de borstvoeding beter! Volgende keer vertel ik over de rest van mijn bortsvoedingsavontuur 🙂